Reanimacja i resuscytacja ciężarnych oraz zasady ich transportu

Ocena stanu pacjentki na miejscu zdarzenia:

1. Ocena według schematu ABC ciężarnej należy zapewnić odpowiednie udrożnienie dróg oddechowych. W celu uzyskania ich drożności i wentylacji u kobiety ciężarnej należy rozważyć wczesną intubację. Ze względu na niewydolność dolnego zwieracza przełyku ryzyko aspiracji pokarmu do płuc jest zwiększone. Przerwa w uciskach podczas procedury udrożnienia dróg oddechowych powinna być maksymalnie skrócona. Ze względu na możliwe wystąpienie obrzęków górnych dróg oddechowych należy przygotować do intubacji rurki intubacyjne mniejsze o 0,5-1 mm. Nie powinno być więcej niż dwie próby intubacji, a w przypadku niepowodzenia korzystną alternatywą są nadgłośniowe metody udrażniania dróg oddechowych, takie jak maska krtaniowa (ang. laryngeal mask airway, LMA) lub rurka krtaniowa (ang. laryngeal tube, LT).
2. Podjęcie RKO – ZRM stwierdził brak oddechu i tętna, podjęto resuscytację krążeniowo-oddechową w stosunku 30:2. Wentylację początkowo podjęto z wykorzystaniem worka samorozprężalnego.
3. Ocena rytmu – należy niezwłocznie przeprowadzić analizę rytmu i ewentualną defibrylację. Zmianie nie ulega rozmieszczenie elektrod defibrylatora AED ani energia defibrylacji.
   • Stwierdzono zatrzymanie krążenia w mechanizmie asystolii, wznowiono uciskanie klatki piersiowej.
   • Zapewniono wkłucie donaczyniowe ‒ zalecane założenie dostępu donaczyniowego powyżej przepony, podawać zwykłe leki i dawki określone w ALS.
   • Natychmiast po uzyskaniu dostępu dożylnego zespół ZRM podał 1 mg adrenaliny.
4. Poinformowano dyspozytora ZRM o konieczności pilnego kontaktu z ośrodkiem położniczym III stopnia referencyjności. Zespół rozpoczął przygotowania do ewentualnego cięcia cesarskiego.