Samoistne podciśnienie śródczaszkowe – opis przypadku

Ostry ból głowy

Jak wynika z praktyki klinicznej i badań, ostry ból głowy najczęściej wskazuje na:
a) krwiaka podpajęczynówkowego (ból pojawiający się nagle, o najintensywniejszym nasileniu, zwykle w okolicy potylicznej z narastającą sztywnością karku),
b) przełom nadciśnieniowy,
c) zapalenie opon mózgowych i mózgu (tu często występuje gorączka),
d) neuropatię nerwu czaszkowego (ból jednostronny z podwójnym widzeniem).

Epidemiologia samoistnego podciśnienia śródczaszkowego powodowanego wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego.
Nie ma dokładnych danych na temat częstości występowania zespołu podciśnienia śródczaszkowego w populacji. Schorzenie to dotychczas uznawano za rzadkie, jednak z obecnych badań oraz praktyki klinicznej wynika, że ból głowy związany z samoistnym podciśnieniem śródczaszkowym może występować znacznie częściej. Zdaniem Schievinka z analizy badań osób z bólami głowy, które zgłaszają się po doraźną pomoc medyczną, wynika, że roczna zapadalność może sięgać nawet pięciu przypadków na każde 100 000 mieszkańców. Objawy związane z samoistnym podciśnieniem śródczaszkowym pojawiają się zazwyczaj w piątej lub szóstej dekadzie życia, natomiast szczyt zachorowań przypada na wiek około 40 lat, przy czym kobiety chorują częściej niż mężczyźni (1,5:1).

Schievink
zwraca również uwagę na częstsze współwystępowanie samoistnego
podciśnienia śródczaszkowego z takimi chorobami, jak zespół Marfana,
zespół Ehlersa-Danlosa typu II czy wielotorbielowatość nerek, co warto
uwzględnić w wywiadzie medycznym.