Śmierć wskutek zagardlenia – samobójstwo, zabójstwo czy nieszczęśliwy wypadek?

Powieszenie

Prawie wszystkie przypadki powieszenia zaliczają się do samobójstw. Sporadyczne przypadki mają związek z zabójstwami. Do śmierci wskutek powieszenia dochodzi z powodu zaciśnięcia naczyń krwionośnych szyi, w wyniku którego utlenowana krew dociera do mózgu w niedostatecznej ilości. Może również dojść do zamknięcia dróg oddechowych w wyniku ucisku na tchawicę. Należy pamiętać, że zamknięcie światła dróg oddechowych nie jest konieczne do spowodowania śmierci przez powieszenie. Powieszenie może wystąpić w zawieszeniu pełnym lub częściowym. Często słyszymy, że podczas powieszenia dochodzi do złamania kręgosłupa szyjnego – nic bardziej mylnego. Takie obrażenia zdarzają się sporadycznie i często wynikają z chorób współistniejących, np. w postaci choroby zwyrodnieniowej (3).

Aby zacisnąć żyły szyjne, wymagana jest siła 2 kg, do zaciśnięcia tętnic szyjnych konieczna jest siła 5 kg, tętnic kręgowych – 30 kg, zaś do zaciśnięcia tchawicy – 15 kg (3, 4).

Zadzierzgnięcie

Zadzierzgnięcie stanowi jeden z mechanizmów zagardlenia, tak jak powieszenie, lecz nacisk na szyję wywierany jest przez zacieśniającą się pętlę, która zaciskana jest przez siłę inną niż ciężar ciała ofiary (zazwyczaj przez rękę napastnika). Śmierć przez zadzierzgnięcie następuje w tym samym mechanizmie co powieszenie, tj. poprzez zamknięcie naczyń dostarczających krew, a zatem i tlen do mózgu. Przy stałym ucisku na tętnice szyjne utrata przytomności następuje w ciągu 10-15 sekund. Warto podkreślić, że w przypadku zadzierzgnięcia ślad pętli, w przeciwieństwie do powieszenia, biegnie wokół szyi w płaszczyźnie poziomej, często w rzucie krtani lub górnej części tchawicy. W powstałej bruździe może występować przerwa, zazwyczaj z tyłu szyi, gdzie ręka napastnika trzymała i zaciskała pętlę. Samobójstwa popełniane przez zadzierzgnięcie występują rzadko (3).