Specyfika działań ratunkowych w zagrożeniach biologicznych

Z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa niezwykle ważnym zadaniem jest określenie stopnia zagrożenia dla zdrowia publicznego. W celu oceny poziomu ryzyka związanego z rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej, w tym choroby szczególnie niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, konieczne jest przeprowadzenie triage’u biologicznego, rozpoznania i dochodzenia epidemiologicznego, połączonego z diagnostyką laboratoryjną i identyfikacją czynnika zakaźnego.

Triage biologiczny

W codziennych warunkach triage (segregacja medyczna) wykorzystywany jest do diagnozowania, zarządzania opieką medyczną i ustalania klinicznych priorytetów postępowania. Metodologia postępowania ukierunkowana jest na ustalanie stopnia zagrożenia życia i zdrowia pacjenta. Triage jest systemem zarządzania ryzykiem w pracy podmiotu ratowniczego czy leczniczego (12).

Znajomość naturalnego rozwoju i przebiegu choroby zakaźnej stanowi istotę triage’u biologicznego, zarówno tego stosowanego w przypadku postępowania z pojedynczym pacjentem, jak również wykonywanego pod kątem oceny ryzyka jej rozprzestrzeniania (rozwoju epidemii). Triage biologiczny zawiera w sobie elementy uniwersalnej oceny stanu pacjenta, jak również kryteria oceny charakterystyczne wyłącznie dla zagrożeń biologicznych.

Segregację medyczną dzielimy na wstępną i wtórną (właściwą). Celem segregacji wstępnej jest ustalenie, w jakim stanie jest pacjent, a przede wszystkim, czy nie jest w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, wymagającym prowadzenia resuscytacji. Segregacja wstępna oparta jest o powszechnie znany schemat ABCDE, przy czym „E” (wywiad dostarczający informacji o okolicznościach i mechanizmie zachorowania, czasie, miejscu i sposobie ekspozycji itd.) odgrywa w