Specyfika unieruchamiania kręgosłupa u pacjentów pediatrycznych po urazach

Niespecyficzne unieruchamianie pacjentów pediatrycznych

Z perspektywy działań Zespołów Ratownictwa Medycznego pierwotne obrażenia kręgosłupa i rdzenia kręgowego, które powstały bezpośrednio w wyniku urazu, mają charakter dokonany, a podejmowane czynności nie mogą powodować pogłębienia istniejących obrażeń (11).

Poszkodowani pediatryczni stanowią o tyle problematyczną grupę pacjentów, że występująca u nich większa podatność na szok emocjonalny i płacz znacząco utrudniają obiektywną ocenę natężenia bólu wywołanego urazem. Unieruchomienie na twardym podłożu i związany z nim dyskomfort będą także traumatycznie wpływać na dziecko i nasilać strach, co w efekcie dodatkowo ograniczy możliwości rozpoznania negatywnych skutków unieruchomienia.

Mając na uwadze zasadę selektywnego unieruchamiania kręgosłupa, należy zwrócić uwagę na fakt, że podczas urazów kręgosłupa najczęściej dochodzi do sytuacji, gdzie uszkodzone fragmenty kostne tworzą nieruchomy kompleks, który przy współistniejącym obrzęku otaczających tkanek i skurczu sąsiadujących mięśni zapewnia względną stabilność miejsca urazu. Jednocześnie poszkodowany będzie starał się samodzielnie ograniczyć zbędne ruchy, które mogłyby prowokować ból.

Całościowe unieruchamianie pacjentów [...]

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję