Środki ochrony indywidualnej przed zagrożeniami biologicznymi ‒ koronawirus SARS-CoV-2

Koronawirusy

Koronawirusy (Coronavirus; CoV) otrzymały nazwę od wyglądu wirionu podobnego do korony słonecznej, uzyskanego na zdjęciach mikroskopem elektronowym. Nukleokapsyd koronawirusów jest pokryty dwuwarstwową osłonką, w skład której, oprócz lipidów, wchodzą również białka: osłonkowe (E), membranowe, zwane również matriksem (M), które jest transbłonową glikoproteiną, oraz glikoproteinowe wypustki (S), niektóre koronawirusy posiadają hemaglutyninę (HE) (3). Genom koronawirusów wraz z białkiem nukleoproteiny (N) tworzy rybonukleoproteinę zwiniętą w ciasny heliks. Strukturę wirionu koronawirusa przedstawiono na rys. 1.

Koronawirusy to wirusy otoczkowe z jednoniciowym genomem RNA spolaryzowanym pozytywnie. CoV na podstawie kryteriów genetycznych i antygenowych zostały podzielone na trzy grupy: α-CoV, β-CoV i γ-CoVs (5). Przy rozmiarach genomu od 26 do 32 kilopar zasad (kb) pod względem długości CoV mają największe genomy wśród wirusów RNA, co w połączeniu z wysoką zmiennością charakterystyczną dla wirusów RNA prowadzi do kumulacji zmian w sekwencji genomu, czego efekty mogą stanowić powstawanie różnych wariantów wirusów oraz zmiany tropizmu komórkowego. Określone koronawirusy wykorzystują różne receptory na komórkowe (np. SARS CoV – ludzką konwertazę angiotensyny 2 hACE2, HCoV MERS – dipeptydylopeptydazę 4 DPP4). Zachorowania u ludzi wywołane są przez alfa- i betakoronawirusy. Wywołują zachorowania na całym świecie zarówno u ludzi, jak też u zwierząt. Są drugim zaraz po rhinowirusach najczęstszym czynnikiem etiologicznym przeziębienia. Koronawirusy człowieka (