Środki przymusu bezpośredniego używane przez ratowników medycznych w ZRM-ach w Polsce – analiza skuteczności stosowanych metod postępowania w wybranych grupach pacjentów

Przymus bezpośredni a zespoły ratownictwa medycznego

Ratownicy medyczni w swojej pracy są narażeni na kontakt z wieloma pacjentami, w tym z osobami z różnymi zaburzeniami psychosomatycznymi, pod wpływem środków psychotropowych czy odurzających. Osoby te często przejawiają zachowania agresywne wobec osób niosących im pomoc. Zgodnie z art. 18 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy, jeśli nie jest możliwe uzyskanie zgody osoby, o której jest mowa w ust. 2, czyli lekarza bądź pielęgniarki, szczególnie podczas udzielania pomocy przez zespół ratownictwa medycznego, decyzję o zastosowaniu przymusu bezpośredniego podejmuje kierujący medyczną akcją ratunkową (w zespole podstawowym jest to zatem ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu). Przed zastosowaniem jednego ze środków przymusu bezpośredniego, osoba go podająca jest zobowiązana do uprzedniego poinformowania poszkodowanego o tym fakcie. W przypadku, gdy poszkodowany nie jest w stanie zrozumieć przekazywanych mu informacji, należy odstąpić od uprzedzenia chorego i odnotować przyczynę w dokumentacji medycznej.

W sytuacji stosowania środków przymusu bezpośredniego niezwykle ważnym elementem tej czynności jest prowadzenie niezbędnej dokumentacji. Podobnie jak stosowanie [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas