Stan padaczkowy u dzieci – postępowanie przedszpitalne

Rozpoznanie NSP

W NSP stwierdza się utrzymujące się powyżej 30 min wyładowania padaczkowe, którym może towarzyszyć całe spektrum zaburzeń świadomości – od zwiewnego, subiektywnego uczucia dyskomfortu do: zaburzeń uwagi, spowolnienia, wahającego się stanu splątania, przymglenia, stuporu czy śpiączki. Można również stwierdzić proste, mimowolne, powtarzające się ruchy – oczopląs poziomy, klonie mięśni twarzy lub powiek, zaburzenia napięcia mięśniowego. Objawy takiego stanu to przykładowo: spowolnienie myślenia, splątanie, majaczenie, znieruchomienie bądź okresowe zastyganie mylone z katatonią, powtarzające się ruchy dotykania, głaskania, skubania (automatyzmy) oraz znaczne pobudzenie, włącznie z agresją. Do rozpoznania NSP wymagane jest wykonanie EEG, chociaż nie zawsze stwierdzone w tym badaniu zmiany odpowiadają wzorcom wyładowań zlokalizowanych lub uogólnionym. Pojęcie niedrgawkowego stanu padaczkowego obejmuje stan padaczkowy napadów nieświadomości i częściowych. Jednakże należy przyjąć, że tyle jest rodzajów stanów padaczkowych, ile jest typów napadów.

Stan padaczkowy typowych napadów nieświadomości można zdefiniować jako przedłużony atak nieświadomości występujący u osób z padaczką pierwotnie uogólnioną. Niedrgawkowy stan padaczkowy napadów nieświadomości występuje u 10-20% pacjentów z pierwotnie uogólnioną padaczką i co warto podkreślić, występuje u 50% osób z atakami nieświadomości i mioklinii wokół ust. Przedłużający się stan padaczkowy może doprowadzić do wystąpienia napadu uogólnionego toniczno-klonicznego.