Temperament ratownika medycznego, jego ewaluacja i zmiany destrukcyjne spowodowane stresem

Badanie temperamentu ratowników medycznych

Badania zespołu naukowców Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy nad temperamentem i sprawnością funkcji wykonawczych u ratowników medycznych wykazały istotną nadreprezentację cech temperamentu afektywnego hipertymicznego w stosunku do depresyjnego, cyklotymicznego, drażliwego czy lękowego. Przedstawiona kolejność nie jest przypadkowa i pokazuje poszczególne wyniki badania nad temperamentem ratowników, wykonane kwestionariuszem TEMPS-A, od najczęściej do rzadziej występujących.

Temperament afektywny hipertymiczny cechuje się m.in.: dużą charyzmą, zdolnościami przywódczymi, wzmożoną energią w działaniu, optymizmem, asertywnością, emocjonalnością oraz sporym poczuciem humoru, które z czasem, pod wpływem szkodliwych warunków w pracy ratownika medycznego, mogą przeradzać się w autorytaryzm, nadmierne pobudzenie i nerwowość, istotne spadki energii życiowej oraz znaczną labilność nastrojową.

Ratownik medyczny w swojej pracy powinien:

• działać szybko i wytrwale (tzn. żwawo),
• być odporny na stres i napotykane trudności,
• łatwo przechodzić od zadania do zadania, nie przeżywając przy tym trudnej sytuacji w nieskończoność (mówimy wówczas, że charakteryzuje się niską perseweratywnością).

Ponadto powinien cechować się:

• niską wrażliwością sensoryczną (szczególnie w kontakcie z drastycznymi zdarzeniami),
• dość niską reaktywnością na stres i napięcia,
• wysoką wytrzymałością fizyczną i emocjonalną
• oraz niezbyt wysoką aktywnością psychiczną i fizyczną (te osoby lubią wyzwania, ale niekiedy przejawiają zachowania impulsywne i/lub ryzykowne).