Temperament ratownika medycznego, jego ewaluacja i zmiany destrukcyjne spowodowane stresem

Cechy temperamentne

W pracy ratownika szczególnie ważne okazują się także takie cechy temperamentne jak:

• żwawość (czyli tendencja do szybkiej reakcji i utrzymywania wysokiego tempa aktywności),
• perseweratywność (skłonność do kontynuacji i powtarzania zachowań po zaprzestaniu działania bodźca),
• wrażliwość sensoryczna (czyli zdolność do reagowania na bodźce o małej wartości stymulującej),
• reaktywność emocjonalna (tendencja do intensywnego reagowania na bodźce wywołujące emocje, wyrażająca się dużą wrażliwością i niską odpornością emocjonalną),
• wytrzymałość (czyli zdolność do reakcji adekwatnej w sytuacji wymagającej długotrwałej lub wysokostymulującej aktywności),
• aktywność (tendencja do podejmowania zachowań o dużej wartości stymulacyjnej).

Osoby pozytywnie weryfikowane do zawodu ratownika medycznego powinny dodatkowo wykazywać stabilny poziom neurotyzmu (skłonność do nerwowych zachowań, nieumiejętność panowania nad emocjami) i psychotyzmu (skłonność do zachowań ryzykownych i/lub agresywnych), obniżoną, kontrolowaną skłonność do zachowań ryzykownych, odporność na wpływy innych osób podczas wykonywania zadania. Te cechy z czasem mogą również wykazywać tendencję odwrotną.

Ważne jest także działanie [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas