Tlenoterapia hiperbaryczna u pacjentów po urazach i po amputacjach kończyn

Celem badania była ocena leczenia, w którym została zastosowania tlenoterapia hiperbaryczna (HBO). Stwierdzono, że odsetek pacjentów z urazami leczonych HBO jest niski i przeważają w tej grupie pacjenci bezpośrednio przyjęci do Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego. Pacjenci przekazani z innych ośrodków mają poważniejsze obrażenia oraz gorsze rokowania.

Słowa kluczowe: tlenoterapia hiperbaryczna, zmiażdżenie

Tlenoterapia hiperbaryczna

Tlenoterapia hiperbaryczna (HBO) jest metodą zalecaną w leczeniu nie tylko zatruć tlenkiem węgla, ale również wybranych infekcji (zgorzeli gazowych, zgorzeli Fourniera, martwiczych zakażeń tkanek miękkich) oraz przewlekłego zapalenia kości i szpiku w sytuacjach, kiedy dla beztlenowej bakterii wysokie stężenie tlenu jest zabójcze lub kiedy lekom trudno dotrzeć do kości i szpiku kostnego (1). Tlenoterapia hiperbaryczna stosowana jest także jako metoda zapobiegająca infekcjom po amputacji oraz w przypadku niektórych powikłań: ostrego niedokrwienia, zmiażdżenia oraz zespołów ciasnoty przedziałów powięziowych, w przypadku martwicy tkanek miękkich (2-6).

W dobie medycyny opartej na faktach (Evidence Based Medicine) szerokie wprowadzenie HBO do leczenia jest ograniczone przez brak wyników badań randomizowanych, które pozwoliłyby z całą pewnością potwierdzić skuteczność leczenia. Badania takie są utrudnione z powodu zwykle ciężkiego stanu pacjenta i nagłości sytuacji, które utrudniają uzyskanie świadomej zgody od pacjenta. Niedawno opublikowane randomizowane badanie nad zastosowaniem HBO w leczeniu zapalenia gruczołów potowych (7) przemawia za skutecznością takiej terapii, jednak nadal wyniki badań obserwacyjnych pozwalają na uzyskanie cennych danych.