Urazy głowy u dzieci ‒ badanie, postępowanie, diagnostyka

Urazy głowy stanowią jedną z najczęstszych przyczyn interwencji zespołów ratownictwa medycznego oraz zgłoszeń do szpitalnego oddziału ratunkowego w przypadku pacjentów pediatrycznych. Odmienności anatomiczne, fizjologiczne i poznawcze (charakterystyczne dla poszczególnych faz rozwojowych dziecka) sprzyjają powstawaniu urazów w tej grupie pacjentów i wpływają na ich różnorodność. Celem niniejszej pracy jest scharakteryzowanie rodzajów urazów głowy ze względu na mechanizm, w jakim doszło do powstania obrażeń, i ich rozległości, jak również wskazanie ram teoretycznych oraz praktycznych dotyczących przeprowadzenia badania dziecka po urazie głowy. W ostatniej części artykułu zostaną omówione metody i wskazania diagnostyczne dotyczące obrazowania po urazie.

Urazy głowy stanowią istotną przyczynę zachorowalności i śmiertelności u pacjentów pediatrycznych. Czaszka dziecka rośnie szybko podczas pierwszych miesięcy życia, by około drugiego roku życia osiągnąć 75% swojego dorosłego rozmiaru (1). Budowa czaszki sprzyja jej naturalnemu wzrostowi. Mózgoczaszka składa się z trzech kości nieparzystych (potyliczna, klinowa, czołowa) oraz dwóch parzystych (ciemieniowa i skroniowa). Kości czaszki u noworodków i niemowląt połączone są łącznotkankowymi ciemiączkami (są to połączenia ruchome). Wyróżniamy ciemiączko przednie, tylne, klinowe [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas