Zaburzenia rytmu serca u dzieci – bradyarytmie – postępowanie ratownicze

Blok przedsionkowo-komorowy II stopnia typu 1

Charakterystyczne dla bloku 1 typu jest stopniowe wydłużanie się odstępów PR w kolejnych pobudzeniach aż do momentu, gdy jeden załamek P nie jest przewiedziony. Następnie odstęp PR wraca do normy w kolejnym przewiedzionym pobudzeniu i sekwencja się powtarza. Za blok odpowiada upośledzenie przewodzenia w węźle AV. Jeśli w tym typie bloku przewodnictwo w pęczku Hisa jest zaburzone, to towarzyszy mu obraz bloku odnogi pęczka Hisa. Blok ten może występować u dzieci zdrowych, przeważnie w nocy (przewaga układu przywspółczulnego), częściej u dzieci uprawiających sport. Przejściowo blok ten może pojawić się w przebiegu: chorób zakaźnych, pasożytniczych, zaburzeń jonowych (hiper- i hipokaliemia, hiper- i hipokalcemia, niedobór magnezu), hipoglikemii, niedoczynności tarczycy lub nadnerczy oraz po przyjmowanych lekach, głównie antyarytmicznych.

Blok przedsionkowo-komorowy II stopnia typu 2

W bloku typu 2 odstępy PR są stałe we wszystkich przewiedzionych pobudzeniach, a utrata przewodzenia AV występuje nagle. Odstępy PR w pobudzeniach przed nieprzewiedzionymi załamkami P i po nich są identyczne. Blok ten powstaje wskutek zaburzenia przewodnictwa poniżej węzła AV i jest skojarzony z poszerzeniem zespołów QRS, będącym wyrazem bloku odnogi pęczka Hisa. Sporadycznie może występować we wrodzonych wadach serca, może pojawiać się po operacjach kardiochirurgicznych, w przebiegu procesów zapalnych lub po nich. W tym typie bloku można zaobserwować nasilanie się zaburzeń przewodzenia p-k do bloku całkowitego.