Zawód ratownika medycznego a wypalenie zawodowe

Emocjonalne i fizyczne wyczerpanie prowadzi do pogłębienia niskiej samooceny oraz negatywnego nastawienia do pracy. W rezultacie taki stan rzeczy powoduje spadek zainteresowania problemem pacjenta, może spowodować wypalenie zawodowe. Zagrożenie wypaleniem zawodowym w profesjach medycznych wymaga zwrócenia uwagi na problem zachowania psychicznej równowagi, co pozwala zapobiec pojawieniu się problemów emocjonalnych podczas pracy, a w konsekwencji wpłynie na lepsze osiągnięcia w zawodzie ratownika medycznego.

Pojęcie wypalenia zawodowego pojawiło się w piśmiennictwie w latach 70. XX wieku, ale opisanie tego zjawiska w artykułach rzadko było powodem do szerszej dyskusji. W niektórych profesjach był to temat przemilczany, początkowo uważano, że dotyczy on mniejszości i wskazuje na zaburzenia psychiczne. Takie reakcje spowodowały zaprzestanie badań na ten temat. Jednak praca, w której istotą jest kontakt z ludźmi, znowu zachęciła badaczy do analizy zachowań w różnych grupach. Problem wypalenia został uznany jako ważny i zaczęto poświęcać coraz więcej uwagi dla tego właśnie zjawiska. Można nawet powiedzieć, że jest to odrębna dziedzina badań.

Przyczyny wypalenia zawodowego

Często przyczynami wypalenia są warunki pracy oraz cechy osobowości jednostki. Nadmierne zaangażowanie pracownika potrzebne do wykonywania danego zawodu wpływa na obciążenie psychiki. Zbyt wygórowane wymagania ze strony pracodawcy także powodują zmniejszenie jego odporności w trudnych sytuacjach. Duża odpowiedzialność za wykonywane zadania, brak swobody, wysokie natężenie pracy oraz szczegółowe kontrole wpływają niekorzystnie na zatrudnionego, powodując lęk i zwiększenie niepewności. Ważne też są interpersonalne relacje, które skutkują napięciem, wrogością między osobami oraz problemami z komunikacją.