Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a jako czynnik ryzyka wystąpienia nagłego zgonu sercowego

Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW) jest jednym z rodzajów preekscytacji polegającym na występowaniu dodatkowej drogi przewodzenia pomiędzy przedsionkami i komorami (tzw. pęczek Kenta). Jego obecność z pewnością zwiększa ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego (SCD). Rozpoznanie WPW opiera się na ocenie zapisu EKG.

Słowa kluczowe: WPW, zespół Wolffa-Parkinsona-White'a, preekscytacje, obecność dodatkowego szlaku przewodzenia p-k

W ostatnich latach obserwuje się olbrzymi postęp w rozumieniu mechanizmów i podłoża zaburzeń rytmu serca. Dzięki rozwojowi elektrofizjologii w większości przypadków możemy wskazać patofizjologiczne podłoże generowania zaburzeń rytmu serca: patologiczny automatyzm, aktywność wyzwalaną czy mechanizm pętli nawrotnej (reentry). Wciąż jednak trudno odpowiedzieć na pytanie, co sprawiło, że właśnie taki mechanizm arytmii pojawił się u danego pacjenta (1).

W warunkach prawidłowych pobudzenie w sercu powstaje w węźle zatokowo-przedsionkowym, penetruje do mięśnia przedsionków i węzła przedsionkowo-komorowego (AV), pęczka Hisa, jego odnóg i włókien Purkinjego, depolaryzując mięsień roboczy komór. O istnieniu drogi dodatkowej można mówić w przypadku zidentyfikowania struktury przewodzącej, położonej poza normalnym układem [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas