Analiza zasadności rutynowego zakładania kołnierza ortopedycznego pacjentom po urazach

Kręgosłup szyjny i ryzyko jego urazu

Odcinek szyjny stanowi najbardziej mobilną pod względem zakresu wykonywanych ruchów część kręgosłupa. Utworzony jest przez 7 kręgów (łac. vertebrae cervicales, C1-C7), które tworzą szkielet szyi i jednocześnie podpierają głowę oraz umożliwiają poruszanie nią niemal we wszystkich płaszczyznach.

Budowa dwóch najwyższych kręgów szyjnych

Dwa najwyżej leżące kręgi szyjne zbudowane są w sposób odmienny niż pozostałe:

• kręg pierwszy – szczytowy (atlas), nie ma w swojej budowie trzonu oraz typowego wyrostka kolczystego; ma on natomiast długie wyrostki poprzeczne, które ułatwiają utrzymanie właściwej stabilizacji głowy;
• drugi kręg szyjny – obrotnik (axis), ma rozbudowany trzon z wystającym ku górze zębem kręgu obrotowego.

Pierwszy i drugi kręg szyjny tworzą staw szczytowo-obrotowy. Dzięki niemu możliwe jest przede wszystkim wykonywanie ruchów głowy wokół osi pionowej, co daje możliwość rotacji poziomej głowy. Specyficzna budowa kręgu C2 i szeroki zakres ruchów w stawie szczytowo-obrotowym sprawiają, że w obrębie tego kręgu najczęściej dochodzi do uszkodzeń, głównie do złamania zęba obrotnika (1, 2).

Budowa pozostałych kręgów szyjnych

Budowa pozostałych kręgów szyjnych jest zbliżona. Ich trzony mają kształt klinowaty i ku dołowi stają się coraz bardziej masywne. Do tyłu od trzonów znajdują się łuki kręgów, od których odchodzi