CPAP – metoda wentylacji nieinwazyjnej stosowana w warunkach przedszpitalnych (ZRM)

Przeciwwskazania względne do nieinwazyjnej wentylacji dodatnim ciśnieniem obejmują:

• niemożność ochrony dróg oddechowych z upośledzonym kaszlem lub połykaniem,
• słabe usuwanie wydzielin,
• obniżony stan świadomości,
• zmniejszoną pojemność minutową serca i rozdęcie żołądka,
• wstrząs z koniecznością wsparcia presyjnego i komorowymi zaburzeniami rytmu,
• hipotensję wtórną do hipowolemii,
• krwawienie z przewodu pokarmowego z wymiotami i/lub niekontrolowanym krwawieniem,
• stan padaczkowy,
• możliwość wystąpienia niedrożności górnych dróg oddechowych,
• anafilaksję,
• ciężkie oparzenia twarzy,
• urazy tchawicy,
• złamania czaszki szczękowo-twarzowej lub podstawy czaszki,
• zewnętrzne masy uciskające drogi oddechowe (1, 12).

Możliwe problemy

Powikłania CPAP obejmują: dyskomfort pacjenta, niepokój i pobudzenie, barotraumę płucną (tj. odmę opłucnową), niedociśnienie (wtórne do zwiększonego ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej i zmniejszonego obciążenia wstępnego), rozdęcie żołądka (zwykle z podwyższonym dodatnim ciśnieniem wdechowym w drogach oddechowych, większym niż 20 cm wody) (1). Większości z tych problemów można uniknąć, stosując najniższe i najbezpieczniejsze ustawienia przepływu i/lub ciśnienia PEEP, które zapewniają oczekiwany efekt terapeutyczny (poprawę parametrów wentylacji czy stanu pacjenta).

Sprzęt

Dostępnych jest wiele urządzeń przeznaczonych do CPAP, które poprzez generator przepływu łączą źródło tlenu z maską twarzową. Praca urządzeń opiera się na regulacji szybkości przepływu mieszaniny oddechowej i/lub regulacji dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych w czasie końcowej fazy wydechu PEEP, które to utrzymują ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych.