Drożność dróg oddechowych z perspektywy podstawowego zespołu ratownictwa medycznego – cz. II

Rękoczyn zgodnie z algorytmem FBAO (Foreign Body Airway Obstruction) – usunięcie ciała obcego znajdującego się w drogach oddechowych pacjenta

Jednym ze stanów bezpośredniego zagrożenia życia, gdzie czas, rozpoznanie i szybka reakcja świadków zdarzenia odgrywa kluczową rolę, jest zadławienie, czyli całkowita bądź częściowa niedrożność dróg oddechowych spowodowana zablokowaniem światła układu oddechowego przez ciało obce (np. pokarm, sztuczna szczęka, zabawki). Najczęściej zadławienie można podejrzewać w oparciu o same okolicznościach zdarzenia (np. jedzenie lub zabawa przedmiotami o małych rozmiarach). Poszkodowani mogą wtedy w pierwszej chwili trzymać się za szyję. Istotne w dalszym postępowaniu jest określenie, z którym typem niedrożności mamy do czynienia (niedrożność częściowa czy całkowita) oraz orientacyjne określenie wieku pacjenta (powyżej lub poniżej 1. r.ż.).

Częściowa niedrożność dróg oddechowych manifestować się będzie słyszalnymi patologiami w fazie wdechowej (świsty, charczenie), odruchem kaszlowym i możliwością wypowiadania przez poszkodowanego pojedynczych słów. W przypadku zachowania efektywnych odruchów obronnych (tj. odruchu kaszlowego) należy zachęcać do kaszlu i kontynuować aż do momentu ewakuacji ciała obcego. Cały czas należy obserwować poszkodowanego i być przygotowanym na ewentualną możliwość wdrożenia rękoczynów w przypadku braku osiągnięcia pożądanego efektu i pogorszenia się stanu pacjenta.

Całkowita niedrożność dróg oddechowych będzie powodować brak jakichkolwiek dźwięków oddechowych, niemożność mówienia, narastające zmiany kolorytu skóry (od zaczerwienienia, po zasinienie), a w przypadku dzieci tzw. niemy kaszel. W przypadku manifestowania obrazu całkowitej niedrożności dróg oddechowych postępowanie będzie uzależnione od wieku poszkodowanego: