Hipertermia z perspektywy pracy w ZRM-ie

Hipertermia jest bezsprzecznie stanem zagrożenia dla zdrowia i życia pacjenta. Podstawę postępowania dla ZRM-u stanowią prawidłowa ocena miejsca zdarzenia oraz uchwycenie objawów złych prognostycznie dla pacjenta. Ważnym aspektem jest również rozważenie metody chłodzenia pacjenta na miejscu zdarzenia, co ze względu na wiele czynników może być niewykonalne w stopniu wystarczającym. Postępowanie według zasady „cool and run” w udarze cieplnym może mieć zasadnicze znaczenie w postępowaniu ratunkowym i związaną z tym przeżywalnością pacjentów. 

Słowa kluczowe

hipertermia, udar cieplny, wyczerpanie cieplne, przegrzanie, ZRM, ratownik medyczny

Zrozumieć hipertermię – definicja, termoregulacja, wpływ gorąca

„Definicja: Przegrzanie, wyczerpanie cieplne, udar cieplny określane jest jako podniesienie temperatury organizmu powyżej górnej granicy wartości prawidłowych utrzymywanych przez mechanizmy homeostazy ustroju. Hipertermia może się rozwinąć w wyniku działania czynników zewnętrznych, czyli środowiskowych lub na skutek nadmiernej produkcji ciepła przez organizm” (5).

Prawidłowa temperatura ciała w jamie ustnej człowieka wynosi średnio 37,0°C, pod pachą: 36,7°C, a w odbytnicy: 37,3°C. Organizm ludzki utrzymuje stałą temperaturę wewnętrzną dzięki mechanizmom termoregulacji (reakcji układu nerwowego, krążenia hormonalnego oraz reakcje ogólnoustrojowe), które, działając prawidłowo, dostosowują ilość ciepła wytwarzanego, jak i usuwanego z ustroju do potrzeb bilansu cieplnego w zależności od rodzaju wykonywanej pracy i temperatury otoczenia.