Jak dobrze przekazać złe wieści pacjentowi i jego bliskim – zastosowanie dostępnych procedur i algorytmów

Proste komunikaty są najlepsze. Unikaj żargonu medycznego

Najskuteczniejszym i sprawdzonym sposobem porozumiewania się jest komunikacja otwarta, czytelna, prosta, dopasowana do możliwości specjalisty i pacjenta lub jego bliskich. Także w tym artykule w celu lepszej komunikacji z czytelnikiem i lepszego odbioru poniższych treści chcielibyśmy zaproponować komunikowanie się z tobą per „ty”.

Na wstępie należy podkreślić, że im lepiej znasz odbiorcę twojego przekazu, ale także jego oczekiwania, możliwości poznawcze czy kontekst sytuacyjny, tym trafniej możesz dobrać słowa i gesty, które ułatwią właściwą interpretację przekazu. Musisz przy tym pamiętać, że komunikaty niewerbalne (tj.: gesty, mimika, ton głosu) mają bardzo duże znaczenie. Pacjenci i ich bliscy zawsze w większym stopniu będą ufać temu, co „mówisz” niewerbalnie, niż temu, co chcesz wyrazić słowami (2).

Ponadto trzeba uświadomić sobie, że okoliczności towarzyszące nagłym zdarzeniom mogą w znacznym stopniu zakłócać odbiór przekazu. Największym wyzwaniem może być dla ciebie nawiązanie pierwszego kontaktu ze swoim odbiorcą, zwłaszcza w sytuacji, gdy takie stany jak: szok psychologiczny, niedowierzanie, ostra reakcja na stres, znacząco pogarszają procesy poznawcze (uwagę, pamięć, rozwiązywanie problemów) poszkodowanego, wpływają na jego procesy wolicjonalne (akty wolnej woli), emocjonalne oraz zachowanie pacjenta. W takiej sytuacji informacje, które przekazujesz, powinny być zredukowane do minimum, podane w uproszczonej formie, ale też wielokrotnie powtórzone. Niezbędne będzie także kilkukrotne upewnianie się, czy dany przekaz został zrozumiany zgodnie z twoją intencją.