Komunikacja z pacjentem niedosłyszącym/głuchym w warunkach ZRM/SOR

Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie zasad oraz wskazanie sposobów właściwej komunikacji pomiędzy pacjentem dorosłym i pacjentem pediatrycznym, u którego występują zaburzenia słuchu lub głuchota, a personelem medycznym. Zapewnienie wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej nie jest możliwe bez właściwego porozumienia pomiędzy pacjentem a personelem ZRM/SOR. Będzie to szczególnie utrudnione w przypadku pacjentów pediatrycznych głuchych lub niedosłyszących. Dostosowanie formy komunikacji wymaga zarówno uwzględnienia odrębności wynikających z wieku pacjenta, jak i poziomu upośledzenia możliwości słyszenia oraz możliwie współistniejącego upośledzenia rozwojowego/umysłowego. Właściwa komunikacja pacjent – personel ZRM/SOR ma kluczowe znaczenie w procesie leczniczym. Przy podejmowaniu działań medycznych konieczne jest podmiotowe, a nie przedmiotowe podejście do chorego. Słaba lub zła komunikacja z tego typu pacjentami może skutkować nieporozumieniami na linii pacjent – personel ZRM/SOR, a także z rodzinami chorych, co prowadzi do nieprzestrzegania protokołów leczenia i występowania błędów medycznych.

Słowa kluczowe

upośledzenie słuchu, problemy ze słuchem, medycyna ratunkowa, głuchota, komunikacja

Wstęp

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas