Miastenia i przełom miasteniczny – wyzwanie dla ZRM?

U około 70% pacjentów z rozpoznaną miastenią zostaje wykryty przerost grasicy. 10% pacjentów cierpi na grasiczaka (nowotwór grasicy). Rola tego gruczołu nie jest do końca jasna w przebiegu miastenii.

Stopnie miastenii:

• stopień I (miastenia oczna) – pierwszy stopień obejmuje objawy oczne i daje zaburzenia ze strony tej okolicy. U pacjentów można zaobserwować opadanie jednej z powiek, zeza lub zaburzenia widzenia. Jednym z zaburzeń widzenia może być diplopia (podwójne widzenie);
• stopień II A – obecne są objawy oczne z powoli włączającymi się problemami z mięśniami kończyn i jamy ustnej. Nie odnotowuje się zaburzeń oddychania. Leki cholinergiczne przynoszą zadowalającą poprawę (np. acetylocholina);
• stopień II B – nasilające się objawy oczne, mięśni kończyn i jamy ustnej, także bez zaburzeń oddychania. Objawy dotyczące mięśni w okolicy jamy ustnej obejmują męczliwość podczas spożywania posiłków, dysfagię oraz trudności z gryzieniem oraz żuciem. Ze strony krtani możemy zauważyć ściszoną mowę oraz problemy z mówieniem. Leki cholinergiczne nie przynoszą poprawy tak, jak w postaci łagodnej choroby;
• stopień III – chorzy z podtypem A i B, u których doszło do nagłego zaostrzenia miastenii, z zagrażającymi życiu zaburzeniami oddychania. Dodatkowo często stwierdza się u nich grasiczaki (nowotwory grasicy) i przebyte przełomy miasteniczne (4).