Nieinwazyjna wentylacja dodatnim ciśnieniem w opiece przedszpitalnej u pacjentów z niewydolnością oddechową spowodowaną POChP

W praktyce zespołów ratownictwa medycznego interwencje u pacjentów zgłaszających duszność nie należą do rzadkości. U znacznej części chorych duszność pojawia się w wyniku przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Jak pokazują badania, zastosowanie nieinwazyjnej wentylacji dodatnim ciśnieniem (NIV) w przypadku zaostrzenia choroby skutkuje zmniejszeniem śmiertelności, konieczności intubacji oraz skraca czas hospitalizacji. Celem publikacji jest przełożenie zastosowania nieinwazyjnej wentylacji dodatnim ciśnieniem w warunku ZRM.

Słowa kluczowe

duszność, POChP, wentylacja

Badanie Global Burden of Disease wykazało występowanie 251 milionów przypadków POChP na całym świecie w 2016 roku. Szacuje się, że na całym świecie w 2015 roku 3,17 miliona zgonów było spowodowanych chorobą (to jest 5% wszystkich zgonów na świecie w tym roku) (2).

Według Światowej Organizacji Zdrowia POChP jest na czwartym miejscu najbardziej śmiercionośnych schorzeń. W Polsce na POChP choruje ok. 2,5 mln osób, a rocznie umiera 15 tysięcy. Statystycznie przyjmuje się, że osoby z POChP umierają od 10 do 15 lat wcześniej niż osoby nieposiadające tego schorzenia (3, 4).

Od wielu lat schematy leczenia cały czas są poprawiane w oparciu o doniesienia naukowe i badania kliniczne. W leczeniu duszności oprócz standardowej terapii farmakologicznej coraz częściej stosuje się inne metody wspomagające (5). Do metod tych zaliczyć możemy zastosowania wentylacji nieinwazyjnej − NIV (non-invasive ventilation) w szpitalach oraz coraz częściej w warunkach domowych u pacjenta (6).