Odma prężna jako stan bezpośredniego zagrożenia życia w praktyce ratownika medycznego

Odma prężna jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia oraz jedną z odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia. W kontekście ratownika medycznego priorytetową czynnością staje się zatem jej szybkie rozpoznanie i wykonanie punkcji klatki piersiowej. Niniejsza praca zawiera studium przypadku rany postrzałowej klatki piersiowej, w wyniku której rozwinęła się odma prężna, z pełnym opisem medycznych czynności ratunkowych wykonywanych na miejscu zdarzenia zgodnych z zaleceniami Komitetu Tactical Combat Casualty Care, które można przenieść na grunt codziennej rzeczywistości i praktyki ratownika medycznego.

Słowa kluczowe
odma prężna, odbarczenie, MARCHE, medycyna pola walki

Konflikty zbrojne, ataki terrorystyczne, działanie w warunkach survivalu czy inne sytuacje taktyczne mogą wystąpić w każdym miejscu i o każdym czasie. Niesienie umiejętnej i zorganizowanej pomocy medycznej znacznie zmniejsza liczbę ofiar śmiertelnych nie tylko na polu walki, ale również w sytuacji ratownictwa cywilnego (1).

Przyczynia się do tego również rozwój technologii i medycyny taktycznej. Dzięki wieloletnim badaniom zagadnienia stworzono specjalistyczne opatrunki, sprzęt pomagający w zaopatrywaniu urazów, przenośną aparaturę diagnostyczną, a także wypracowano skuteczne procedury ratujące życie.

Tematem niniejszego artykułu jest postępowanie ratownicze w urazach klatki piersiowej. Powikłania pourazowe, ich diagnoza oraz procedury, jakie należy wprowadzić, stanowią niezbędną wiedzę dla każdego ratownika medycznego. To również ciekawy aspekt badań oraz dyskusji medycznych. Wprowadzenie szkoleń i wdrażanie odpowiednich procedur uskuteczniło działania ratujące życie w środowisku taktycznym, które z powodzeniem można przenieść na grunt cywilnego ratownictwa szpitalnego i przedszpitalnego. Wiedza na temat najczęstszych urazów oraz sposobów ich zaopatrywania może przyczynić się do zmniejszenia śmiertelności w sytuacjach nietypowych, a wręcz ekstremalnych.