Odmrożenia – polski konsensus ich leczenia
Odmrożenia w Polsce to nadal trudny temat. Dominuje cały czas model pasywnej strategii postępowania, charakteryzujący się obserwacją, leczeniem zachowawczym i amputacją, bez podejmowania leczenia przyczynowego. W artykule przedstawiono podsumowanie prac zespołu naukowego, który opracował nowy model postępowania w przypadku odmrożeń.
Słowa kluczowe
odmrożenia, ostry incydent naczyniowy, tromboliza, prostaglandyny, hiperbaria tlenowa, chirurgiczne leczenie rekonstrukcyjne
W latach 2008-2014 liczba hospitalizacji pacjentów, u których postawiono rozpoznanie T34 lub T35 wg klasyfikacji ICD-10, czyli odmrożenia z martwicą tkanek, wyniosła ok. 3400. Znamienne jest jednak, że w tej grupie prawidłowe nowoczesne leczenie przyczynowe zastosowano u 9 (słownie – dziewięciu) pacjentów, zaś w około 1200 przypadkach postępowanie lecznicze zakończyło się amputacją. Dane te wskazują jednoznacznie, że w Polsce dominuje cały czas model pasywnej strategii postępowania charakteryzujący się obserwacją, leczeniem zachowawczym i amputacją, bez podejmowania leczenia przyczynowego.
Musimy sobie uświadomić, że taka strategia skutkuje zarówno wymiernymi kosztami finansowymi w postaci przejmowania przez społeczeństwo kosztów utrzymania trwale okaleczonych obywateli, jak i istotnymi kosztami społecznymi w postaci pogłębienia wykluczenia społecznego tychże pacjentów. Odpowiedzią na ten problem były prace zespołu naukowego Polskiego Towarzystwa Medycyny i Ratownictwa Górskiego
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:
- Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
- Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
- Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
- Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
- Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
