Organizacja zabezpieczenia medycznego wojsk USA − Role One

Obowiązki i struktura Role One

W
amerykańskim systemie każdy otrzymuje z góry określone zadanie.
Personel jest mniej wszechstronny, gdyż zajmuje się zawsze tym samym, a
jest to niewielki wycinek pracy i odpowiedzialności zespołu, jedna
powtarzalna czynność, którą wykonawca doprowadza stopniowo do perfekcji.
Kiedy zespoły transportowe docierają do Role One, przekazują
pacjentów pierwszemu medykowi, odpowiedzialnemu za segregację medyczną.
Decyduje on, kto z poszkodowanych powinien trafić do namiotu jako
pierwszy. Na jego znak zespoły noszowe (ang. litter teams)
wnoszą pacjenta do wnętrza namiotu. Tam przejmuje ich dowódca,
doświadczony medyk pola walki. Jako jedyny musi on kontrolować całość
sytuacji w namiocie, pełni rolę koordynatora, dlatego osobiście nie
angażuje się w procedury medyczne. Jego rola w tym momencie ogranicza
się do wskazania zespołowi noszowemu, do którego stołu mają się
skierować.

Przy stołach, z reguły trzech lub czterech, pracują
czteroosobowe zespoły, których liderami są ratownicy medyczni lub
pielęgniarze, mający do pomocy dwóch EMT. Czwartą osobą w zespole jest recorder
− EMT − którego zadaniem jest zapisywanie wszystkich wykonanych
czynności oraz informacji o stanie poszkodowanego. Kiedy zespół zakończy
działanie, wzywany jest litter team, a dowódca informuje medyka na zewnątrz, że zwolniło się stanowisko.

Zespół noszowy wynosi zaopatrzonego pacjenta drugim wyjściem z namiotu i przekazuje go ostatniemu już medykowi, który prowadzi retriage
poszkodowanych i decyduje o kolejności ewakuacji na kolejne poziomy
zabezpieczenia medycznego. Na każdym etapie dowódca zbiera od
podwładnych informacje dotyczące liczby zabezpieczonych i ewakuowanych
poszkodowanych, ich stanu oraz zapotrzebowań na sprzęt medyczny i leki, a
następnie przekazuje te informacje dalej.