Ostry zespół aortalny – szybka i właściwa diagnoza ratuje życie
Budowa i patofizjologia aorty
Aorta składa się z 3 warstw: błony wewnętrznej, środkowej i przydanki. Rozwarstwienie aorty powstaje wtedy, kiedy rozerwanie błony wewnętrznej umożliwia dostanie się krwi pomiędzy błonę wewnętrzną i środkową, czego efektem jest utrata elastyczności ściany. Procesowi temu sprzyja miażdżyca często współistniejąca z nadciśnieniem tętniczym, które prowadzi do pogrubienia i włóknienia błony wewnętrznej. Jednocześnie zmiany te doprowadzają do uszkodzenia i śmierci komórek mięśni gładkich w warstwie środkowej. Utrata elastyczności, jak również przebudowa warstw wywołuje ich osłabienie, sztywność i podatność na pęknięcia. Wysokie ciśnienie krwi panujące w aorcie oraz uszkodzenie warstwy wewnętrznej prowadzą do powstania drugiego, tzw. fałszywego światła naczynia, które w szybkim tempie szerzy się w kierunku warstw zewnętrznych naczynia i rozprzestrzenia się wzdłuż naczynia w kierunku proksymalnym bądź dystalnym (2).
Badania wykazują, że za ¾ rozwarstwień aorty odpowiada przewlekłe nadciśnienie tętnicze (1, 3) (tab. 1).
Klasyfikacja rozwarstwienia aorty
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:
- Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
- Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
- Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
- Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
- Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
