OZW w okresie przedszpitalnym − podsumowanie i komentarz do zaleceń dla zespołów ratownictwa medycznego

W artykule przedstawiono stanowisko konsultanta krajowego ds. ratownictwa medycznego dotyczące postępowania z pacjentami, u których wystąpiły OZW. W celu ujednolicenia postępowania terapeutycznego u pacjentów ze STEMI po wstępnej diagnozie i telekonsultacji z kardiologiem, jeśli nie ma przeciwwskazań, DAPT powinno być inicjowane (ASA 300 mg, tikagrelor 180 mg). Rutynowe rozpoczęcie przedszpitalnej DAPT (ASA 300 mg, tikagrelor 180 mg) jest wskazane u pacjentów z bardzo wysokim ryzykiem NSTE-ACS, u których wstępna ocena wskazuje na pilną potrzebę leczenia inwazyjnego. System teletransmisji i telekonsultacji powinien być podstawą tworzenia regionalnych sieci umożliwiających szybkie i skuteczne leczenie reperfuzyjne pacjentów z ACS. W obliczu braku jednoznacznych danych należy indywidualizować leczenie przeciwbólowe u chorych z ACS stosowane w trakcie transportu do szpitala. Z uwagi na potencjalne interakcje z doustnymi lekami przeciwpłytkowymi należy zachowywać ostrożność w przypadku stosowania morfiny.

Słowa kluczowe

OZW, tikagrelor, zespół ratownictwa medycznego, zawał mięśnia sercowego, prasugrel, klopidogrel

Choroby
sercowo-naczyniowe są główną przyczyną umieralności na świecie i
stanowią 17,5 miliona zgonów rocznie lub 30% wszystkich zgonów na
świecie rocznie (1).

Wśród nich na pierwsze miejsce wysuwają się choroba wieńcowa oraz zawał mięśnia sercowego. OZW rozpoznaje się u 1,5 mln chorych na świecie (2), a w Polsce u około 140 tysięcy pacjentów (3).