OZW w okresie przedszpitalnym − podsumowanie i komentarz do zaleceń dla zespołów ratownictwa medycznego
Leczenie antyagregacyjne w OZW
Do skutecznego hamowania agregacji płytek krwi konieczne jest zastosowanie podwójnej terapii przeciwpłytkowej (DAPT, dual antiplatelet therapy), składającej się z kwasu acetylosalicylowego (ASA, acetylsalicylic acid) oraz inhibitora receptora P2Y12 zarówno u pacjentów ze STEMI, jak i NSTE-ACS (3, 5, 12).
Zgodnie z aktualnymi wytycznymi zaleca się podanie doustnego szybkowchłanialnego preparatu ASA w dawce nasycającej 150-300 mg u wszystkich pacjentów z ACS bez przeciwwskazań, którzy dotychczas nie przyjmowali przewlekle ASA.
W Polsce aktualnie stosowane są doustne inhibitory płytkowego receptora P2Y12: klopidogrel, prasugrel i tikagrelor.
Obecne zalecenia dotyczące leczenia pacjentów z OZW podkreślają konieczność stosowania DAPT przez 12 miesięcy po OZW, chyba że jest to przeciwwskazane z powodu nadmiernego ryzyka krwawienia − klasa zalecenia I, poziom wiarygodności A.
Wytyczne preferencyjnie zalecają nowsze inhibitory P2Y12 (prasugrel i tikagrelor) ze względu na ich szybszy, silniejszy i bardziej jednolity efekt antyagregacyjny, który przekłada się na lepsze wyniki kliniczne w porównaniu z klopidogrelem. Te właściwości przynoszą efekt w postaci lepszych wyników klinicznych przy zastosowaniu zarówno prasugrelu, jak i tikagreloru, w porównaniu z klopidogrelem (14-16).
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:
- Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
- Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
- Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
- Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
- Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
