Perspektywy zastosowania telemedycyny oraz teletransmisji w ratownictwie medycznym

Definiowanie telemedycyny

U podstaw rozwoju telemedycyny leży ciągły i dynamiczny postęp dziedzin, które obejmują zarówno sprzęt, oprogramowanie, a także narzędzia pozwalające na bezpośrednie przesyłanie danych. Całokształt ich współdziałania jest określany mianem teleinformatyki – ICT (ang. Information Communication Technology). Definiowanie pojęcia telemedycyny nie jest jednoznaczne, dlatego doczekało się wielu sformułowań. Według WHO (World Health Organization) to „świadczenie usług opieki zdrowotnej, w ramach których pacjenci i świadczeniodawcy są oddaleni, a dystans jest kluczowym czynnikiem. Telemedycyna wykorzystuje technologie komunikacyjne do wymiany informacji istotnych dla diagnozy, leczenia, profilaktyki, badań, konsultacji czy wiedzy medycznej w celu polepszenia zdrowia pacjenta” (1). Podobną definicję przedstawia Amerykańskie Stowarzyszenie Telemedycyny ATA (American Telemedicine Association), twierdząc, że telemedycyna stanowi formę wymiany informacji medycznych pomiędzy dwoma stronami, która możliwa jest przy wykorzystaniu narzędzi telekomunikacyjnych w celu poprawy stanu zdrowia pacjenta (2). W ramach Unii Europejskiej powstał dokument, zaakceptowany przez Komisję Europejską, który przyjmuje strategię e-Zdrowia, wspomagając z założenia świadczenia wysokiej jakości opieki zdrowotnej, jak również zapewniając trafniejszą diagnozę wraz ze wsparciem leczenia. Taki efekt ma być osiągnięty dzięki wyposażaniu pacjentów w urządzenia, dzięki którym będą mogli monitorować swój stan zdrowia przy jednoczesnym zachowaniu ich swobody. Samoocena oraz rozwiązania przenośnego sprzętu kontrolującego parametry życiowe pozwalają również monitorować wiele czynników środowiskowych, takich jak zmiany temperatury czy jakości powietrza, które z kolei mogą wpłynąć na ogólne warunki zdrowotne. Jednocześnie należy zaznaczyć, że rozwiązania proponowane przez instytucje zajmujące się rozwojem telemedycyny nie zmierzają do zastąpienia profesjonalistów, którzy nadal pozostają fundamentem w zapewnianiu opieki zdrowotnej. Technologia to tylko narzędzia wsparcia dla zarządzania i świadczenia usług zdrowotnych (3).