Praca na SORze: „Czasami startujemy trochę ze straconej pozycji”

Polska służba zdrowia jest gotowa na walkę z tym ogólnoświatowym zagrożeniem?

Ciężko mówić tu o gotowości, gdy przez tyle lat ten sektor był tak bardzo niedofinansowany. Mamy problemy i braki kadrowe od dłuższego czasu. Nie można oczekiwać, że nagle wstaniemy, poskładamy ten rozszarpany system i nagle wszystko się zmieni. Na to trzeba czasu, zasobów i lepszej organizacji. Robimy co możemy, w takim warunkach funkcjonujemy już od dawna. Nie da się natomiast czarodziejską różdżką odratować zaniedbanego system opieki zdrowotnej i to jeszcze w obliczu takiego zagrożenia. Patrząc na inne kraje można stwierdzić, że nikt do końca nie był przygotowany, natomiast są takie, które dobrze zareagowały na to niebezpieczeństwo. Polska podjęła szybko prawidłowe kroki i mamy dobre założenia, natomiast wdrożenie tych pomysłów w życie to już całkiem inna sprawa i z tym będziemy mieć największy kłopot. Brakuje nam środków i dobrej komunikacji, aby to wszystko wyszło tak, jak sobie to wyobrażamy.

Z każdej strony słyszymy, że brakuje odzieży ochronnej, maseczek. Jak sobie z tym radzicie?

To tak jak zapytanie fryzjera jak sobie radzi bez nożyczek. Czasami startujemy trochę ze straconej pozycji. Na szczęście osobiście nie zabrakło mi środków ochrony osobistej - ale poruszaliśmy się na naprawdę kruchym lodzie. „Zostały nam trzy maski do rana“ nie jest zdaniem, które ktokolwiek chciałbym usłyszeć w trakcie dyżurowania. Wiem, że są miejsca, w których personel musi wyliczać sobie maski lub w ogóle ich nie ma. Tak nie może być. Tu nie chodzi tylko o nasze bezpieczeństwo, ale też o bezpieczeństwo pacjentów.

Jak, Twoim zdaniem, sytuacja będzie się rozwijała w ciągu najbliższych tygodni/miesięcy?