Przyrządowe metody udrażniania dróg oddechowych i ich monitorowanie

Wymiar dróg oddechowych pacjenta

Istnieje wiele różnych systemów mnemotechnicznych, które pomagają właściwie ocenić wyzwania związane z zarządzaniem drogami oddechowymi pacjenta przed próbą intubacji. Kompleksowy i prosty system zgodnie z akronimem MOUTHI pozwoli nam ocenić poziom trudności intubacji (ryc. 1).

Jeżeli podczas oceny dróg oddechowych pacjenta zostaną ujawnione jakiekolwiek trudności MOUTHI, należy je skorygować lub dostosować się do nich przed intubacją, pozwoli nam to zapewnić powodzenie pierwszej próby (10-12).

TEN ‒ uwidocznienie „drogi” intubacji dotchawiczej

Podczas intubacji kuszące może być umieszczenie laryngoskopu tak, aby jak najszybciej uwidocznić struny

głosowe, ale często może to prowadzić do zbyt głębokiego widoku laryngoskopu lub dezorientacji, zwłaszcza gdy struny głosowe nie pojawią się od razu. W takiej sytuacji będzie pomocne, zwłaszcza dla „nowych” ratowników medycznych lub ratowników medycznych, którzy nie wykonują często intubacji, zastosowanie do intubacji akronimu TEN, który pozwoli na zapewnienie prawidłowego przejścia rurki podczas intubacji.

• Tongue (Język) – język jest pierwszym i najłatwiejszym punktem orientacyjnym. Nie należy się przepychać przez niego. Właściwe postępowanie z nim pozwoli nam uwidocznić następny punkt orientacyjny, odsuń go na bok.
• Epiglottis (Nagłośnia) – nagłośnia jest stosunkowo łatwym do zidentyfikowania punktem orientacyjnym, zwłaszcza gdy idzie się wzdłuż języka. Po uniesieniu nagłośni ratownik prawdopodobnie zobaczy chrząstki nalewkowate, a być może nawet struny głosowe.