Odpowiedzialność karna kierownika ZRM

Chciałem się dowiedzieć coś na temat – odpowiedzialności prawnej jako kierownika zespołu P. Jak to ogólnie wygląda i czy faktycznie za wszystko odpowiada kierownik?

Zdaniem eksperta

Redakcja

W odpowiedzi do Piotr Szwedziński.Warto też przypomnieć w tym miejscu o obowiązkach Kierownika ZRM:
36) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie:
„Akcja medyczna”;
37) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Akcja medyczna rozpoczyna się w momencie przyjęcia zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu przez dyspozytora medycznego.”;
38) art. 41 otrzymuje brzmienie:
„Art. 41. 1. Kierującym akcją medyczną jest kierownik zespołu ratownictwa medycznego.
2. W przypadku gdy do zdarzenia został zadysponowany więcej niż jeden zespół ratownictwa medycznego, dyspozytor medyczny wyznacza kierującego akcją medyczną spośród kierowników zespołów ratownictwa medycznego zadysponowanych na miejsce zdarzenia.
3. Podczas prowadzenia medycznych czynności ratunkowych kierujący akcją medyczną pozostaje w stałym kontakcie z dyspozytorem medycznym wskazanym przez głównego dyspozytora medycznego lub z głównym dyspozytorem medycznym.
4. Do zadań kierującego akcją medyczną należy:
1) w przypadku nieobecności na miejscu zdarzenia podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, dokonanie weryfikacji warunków panujących na miejscu zdarzenia ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń panujących na miejscu
zdarzenia;
2) koordynowanie działań realizowanych przez osoby wykonujące medyczne czynności ratunkowe oraz udzielające kwalifikowanej pierwszej pomocy na miejscu zdarzenia;
3) współpraca z dyspozytorem medycznym w zakresie ustalania kierunku transportu osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego z miejsca zdarzenia oraz zapotrzebowania na zespoły ratownictwa medycznego na miejscu zdarzenia;
4) współpraca z kierującym działaniem ratowniczym, o którym mowa w art. 25 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej;
5) współpraca z koordynatorem zabezpieczenia pod względem medycznym imprezy masowej, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych;
6) współpraca z kierującym działaniami antyterrorystycznymi, o którym mowa w art. 18 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 452, 650 i 730).”;
39) w art. 42:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kierujący akcją medyczną koordynuje medyczne czynności ratunkowe i wspomaga kierującego działaniem ratowniczym.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W sytuacji wystąpienia zdarzeń o charakterze terrorystycznym w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych kierujący akcją medyczną koordynuje medyczne czynności ratunkowe i wspomaga zarządzającego pozostałymi czynnościami na miejscu zdarzenia o charakterze terrorystycznym.”;
40) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz stowarzyszeń będących, zgodnie z postanowieniami ich statutów, towarzystwami naukowo-lekarskimi albo towarzystwami naukowymi o
zasięgu ogólnokrajowym wpisanymi do Krajowego Rejestru Sądowego, ogłasza, w drodze obwieszczenia, standardy postępowania zespołu ratownictwa medycznego i kierującego akcją medyczną, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną
w zakresie medycyny ratunkowej.”;
41) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zespół ratownictwa medycznego transportuje osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do najbliższego, pod względem czasu dotarcia, szpitalnego oddziału ratunkowego lub do szpitala wskazanego przez dyspozytora medycznego lub wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego.”;
42) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku gdy u osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego zostanie stwierdzony stan, który zgodnie ze standardami postępowania, o których mowa w art. 43, wymaga transportu z miejsca zdarzenia bezpośrednio do szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe lub centrum urazowe dla dzieci, albo do jednostki organizacyjnej szpitala wyspecjalizowanej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, lub gdy tak zadecyduje kierownik zespołu ratownictwa medycznego, osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego transportuje się bezpośrednio do szpitala, w którym znajduje się odpowiednie centrum albo jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, wskazanego przez dyspozytora medycznego lub wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego. W przypadku transportu poza obszar działania dyspozytorni medycznej transport koordynuje wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego.”

Piotr Szwedziński

Sejm uchwalił 19 lipca 2019 ustawę o wdrażaniu rozwiązań e-zdrowia jedna ze zmian dotyczy wymagań dla Kierownika Zespołu Ratownictwa Medycznego. W art. 36 ust. 5 czytamy: 5. Kierownikiem zespołu ratownictwa medycznego, o którym mowa w ust.
1 pkt 2, może być osoba wskazana przez dysponenta jednostki, będąca
ratownikiem medycznym lub pielęgniarką systemu, która posiada doświadczenie
w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w zespole ratownictwa medycznego,
lotniczym zespole ratownictwa medycznego lub szpitalnym oddziale.
Odpowiedzialność za podjęte decyzje w zespole ratownictwa medycznego ponosi kierownik ZRM, podobnie wygląda to w przypadku wypełnienia dokumentacji medycznej ZRM. Zawsze jest na pierwszej linii odpowiedzialności bo wypełnia dokumentację medyczną, która jest analizowana i jest podstawą do ewentualnych dalszych czynności prawnych. W przypadku podejrzenia popełnienia błędu medycznego do złożenia wyjaśnień w pierwszej kolejności proszony jest kierownik ZRM. W praktyce jednak wygląda to tak, często pracodawca prosi o złożenie wyjaśnień wszystkich członków ZRM.
Jeżeli chodzi o odpowiedzialność karną, na etapie dochodzenia (udzielanie wyjaśnień dla policji czy prokuratury) to zawsze w pierwszej kolejności proszony jest kierownik ZRM, a następnie, jeżeli zachodzi potrzeba, pozostali członkowie zespołu. Jeśli w toku postepowania zostanie potwierdzone popełnienie błędu medycznego, to w przypadku zawodów medycznych o równoznacznych uprawnieniach (ratownicy i pielęgniarki) druga osoba z zespołu proszona jest również o wyjaśnienia, gdyż mimo że ostateczną decyzję podejmuje kierownik zespołu, to zawsze powinien on ją skonsultować z drugim członkiem ZRM o tych samych uprawnieniach. Jeśli drugi członek ZRM nie zgadza się z decyzjami podjętymi przez kierownika ZRM powinien to udokumentować. W przypadku braku takiej dokumentacji, drugi członek ZRM również może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Nie ma jednak mowy o tzw.: zbiorowej odpowiedzialności. Przyjmując stanowisko kierownika ZRM trzeba się liczyć z koniecznością wzięcia ewentualnej odpowiedzialności. Jeśli któryś z członków nie zgadza się z postępowaniem kierownika ZRM, koniecznie powinien to udokumentować.