Raportowanie chorych z obrażeniami wielonarządowymi i pacjentów nieurazowych w stanie ciężkim – współpraca ZRM i SOR

Przekazywanie pacjenta

Znanych jest wiele metod raportowania. Najpopularniejsze z nich to: SBAR (Situation, Background, Assessment, Recommendation), IMIST-AMBO (Identification, Mechanism, Injuries, Signs, Treatment – Allergies, Medications, Background history, Other information), ASHICE (Age, Sex, History, Injury, Conditions, Estimated time of arrival), ATMIST (Age, Time of injury, Mechanism of injury, Injury suspected, Symptoms, Treatment). Pomimo różnic wykazują one ok. 90% podobieństwa w zakresie przekazywanych informacji. Wytyczne ATLS i ETC rekomendują schemat ATMIST jako sposób raportowania chorego z obrażeniami wielonarządowymi. Należy podkreślić, że protokół ten może być użyty w stosunku do pacjentów nieurazowych – wystarczy pominąć elementy dotyczące urazowości.

Skrót ATMIST jest akronimem składającym się z pierwszych liter słów angielskich oznaczających najważniejsze informacje, które należy przekazać w ok. 45 sekund:

• A (age – wiek) – cechy charakterystyczne, jak: wiek (szczególnie, jeżeli poszkodowany jest dzieckiem bądź osobą w wieku podeszłym), płeć, ciąża, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych;
• T (time of injury – czas powstania urazu) – jeśli go nie znamy, należy podać np., że znaleziony w samochodzie po dachowaniu itd.;