Rekomendacje postępowania ratowniczego podczas ewakuacji oraz segregacji osób poszkodowanych w zdarzeniach masowych z użyciem czynnika CBRNE/HAZMAT

Segregacja osób poszkodowanych w obrażeniach powybuchowych

W obrażeniach spowodowanych wybuchem tak naprawdę można stosować każdy system segregacyjny uwzględniający obrażenia ciała i ich skutki. Jednak uwzględniając specyfikę obrażeń powybuchowych (obrażenia spowodowane falą ciśnienia, odłamkowaniem, deceleracją ciała poszkodowanego oraz narażeniem na wysoką temperaturę), dobrym rozwiązaniem byłoby zastosowaniem systemu SALT. System SALT (Sort, Assess, Lifesaving interventions, Treatment) został stworzony w USA ze względu na ciągły rozwój medycyny ratunkowej i katastrof. Jest oparty o wcześniejsze doświadczenia oraz o EBM. Został zarekomendowany do użytku 8.02.2013 r. System SALT jest zatwierdzony również przez takie organizacje, jak: Amerykańskie Kolegium Lekarzy Ratunkowych, Amerykańskie Kolegium Chirurgów urazowych, Amerykańskie Towarzystwo Urazowe czy Narodowe Towarzystwo Lekarzy Ratunkowych. System dzieli się na dwa poziomy: poziom ogólny i poziom indywidualny. Dlaczego system SALT może być lepszy od systemu START w obrażeniach spowodowanych wybuchem? Po pierwsze, szybka segregacja poszkodowanych na „zielonych”, „żółtych” i „czerwonych” pozwala na wyodrębnienie w bardzo krótkim czasie grupy osób najbardziej potrzebujących pomocy. Należy pamiętać, że w zdarzeniu z użyciem materiałów wybuchowych będzie panował duży chaos organizacyjno-logistyczny, który może znacznie utrudniać proces segregacji. Dlatego im prostsze rozwiązania, tym lepiej. Po drugie, w systemie SALT należy wykonać dodatkowo takie procedury, jak odbarczenie odmy prężnej (odma prężna jest częstym powikłaniem po wybuchu) czy podanie odtrutek (podczas wybuchu mogą zostać dodatkowo użyte czynniki CBRNE/HAZMAT). Po trzecie, subiektywna ocena szans przeżycia poszkodowanego opiera się o skalę RTS, czyli dodatkowo możemy posiłkować się takimi parametrami jak ciśnienie tętnicze krwi i skala GCS. Po czwarte, podczas oceny oddechu musimy subiektywnie ocenić, czy występuje niewydolność oddechowa, czyli również dodatkowo uwzględnia się takie czynniki jak np.: objętość oddechowa, symetria ruchów klatki piersiowej, sinica, zaangażowanie dodatkowych mięśni oddechowych.