Resuscytacja noworodka bezpośrednio po porodzie – zalecenia
Resuscytacja noworodka - wstępny plan postępowania
Gwałtowność sytuacji, stres oraz presja czasowa powodują, że ZRM udający się do wezwania „poród” powinien być przygotowany na najgorsze. Dlatego zalecane jest posiadanie gotowego wstępnego planu postępowania zgodnego z obowiązującymi aktualnie wytycznymi towarzystw naukowych, np. European Resuscitation Council (ERC) (2, 3) lub Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego.
W dużym przybliżeniu tylko około 10% noworodków wymaga po urodzeniu niewielkiej pomocy, aby zacząć oddychać, a ok. 1% wymaga zabiegów resuscytacyjnych, aby przeżyć (1). Niemniej u noworodka z odciętą i zaklemowaną pępowiną postępowanie zawsze należy rozpocząć od osuszenia i okrycia, aby zabezpieczyć go przed utratą ciepła, a następnie stopniowo wdrażać kolejne etapy postępowania zgodnie z poniższą listą (2) (ryc. 1):
- osusz i okryj noworodka,
- oceń sytuację,
- drogi oddechowe,
- oddychanie,
- uciskanie klatki piersiowej,
- (leki).
Samo przejście płodu przez kanał rodny jest sytuacją, która może powodować hipoksję. Podczas porodu wymiana gazowa odbywająca się przez łożysko jest zablokowana na czas ok. 50-75 s trwania przeciętnego skurczu. Większość donoszonych noworodków całkiem nieźle toleruje to niedotlenienie i zaczyna samo płakać lub oddychać w przeciągu 90-20 s po urodzeniu (1, 3, 8).
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:
- Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
- Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
- Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
- Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
- Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
