Samobójstwo – zagrożenie

Rozpoznanie zaburzeń psychicznych

W psychiatrii ratunkowej warto pamiętać dwa bardzo przydatne i praktyczne mnemoniki pochodzące ze Stanów Zjednoczonych. Chodzi tu o mnemonik:

• In SAD CAGES,
• skalę badania ryzyka wystąpienia samobójstwa In SAD CAGES,
• skalę badania stopnia zagrożenia samobójstwem.

In SAD CAGES to, rozwijając:

In – Interest – spadek zainteresowań,
S – Sleep – pogorszenie jakości i zaburzenia snu,
A – Appetite – pogorszenie apetytu,
D – Dysphoria – dysforia,
C – Concentration – pogorszenie koncentracji,
A – Activity – spadek aktywności,
G – Guilt – poczucie winy,
E – Energy – spadek energii życiowej,
S – Suicide Ideation – wymawiane głośno myśli samobójcze.

Często przy interwencji pogotowia w próbie samobójczej pojawia się problem z odpowiedzią na pytanie – czy owa próba jest tylko wołaniem o pomoc, próbą zwrócenia na siebie uwagi, czy też już objawem mocno posuniętej choroby psychicznej i zagrożenia dla życia? Co robić w takiej sytuacji? Nie zawsze jest pod ręką lekarz specjalista psychiatra i nie zawsze jest możliwa konsultacja, jaką w związku z tym decyzję podjąć? Czy trzeba wieźć pacjenta do często odległego szpitala psychiatrycznego? Czy zawsze, jeśli nie, to kiedy jest to konieczne? Może czasem wystarczy lek uspokajający czy zalecenie konsultacji w warunkach ambulatoryjnych? Z takimi poważnymi problemami borykają się zespoły ratownictwa medycznego, a konfrontując to z niedociągnięciami systemowymi, na przykład brakiem realnego, szybkiego dostępu do konsultacji psychiatrycznej, musimy szukać wartościowych i skutecznych narzędzi pracy w tej sferze.