Śmierć wskutek zagardlenia – samobójstwo, zabójstwo czy nieszczęśliwy wypadek?

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest nieodłącznym elementem pracy ratownika medycznego. Wcześniej czy później spotka się on z nią w swojej pracy. Z punktu widzenia zespołu specjalistycznego sprawa jest jasna, gdyż decyzję o wdrożeniu lub niepodejmowaniu resuscytacji krążeniowo-oddechowej podejmuje lekarz. Problem pojawia się w chwili, kiedy decyzję tę musi podjąć ratownik medyczny, niemający uprawnień do formalnego stwierdzenia zgonu. W większości przypadków do wezwania „powieszony” zostaje wysłany specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego, jednak jeśli jest on niedostępny, dyspozytor zobowiązany jest zadysponować najbliższy zespół ratownictwa medycznego – może to być zespół P.

Słowa kluczowe

zgon, nagła śmierć, powieszenie, zagardlenie, uduszenie

Bardzo ważnym elementem całego postępowania podczas realizacji zgłoszenia, oprócz udzielenia pomocy, jest prawidłowe wypełnienie dokumentacji medycznej, a co za tym idzie – również znajomość nomenklatury zgodnie z aktualną wiedzą medyczną. Wydawać by się mogło, że przyczyny zgonu są tylko tematem zainteresowań lekarzy, głównie medycyny sądowej. Czy jednak ratownik medyczny nie powinien posiąść wiedzy z obszaru tanatologii w zakresie ułatwiającym podejmowanie decyzji? Wiadomo, że po studiach z ratownictwa medycznego ratownik nie będzie miał takiej wiedzy, jaką posiada specjalista medycyny sądowej. Jednak istnieje wiele publikacji, które w prosty i przystępny sposób tłumaczą to zagadnienie, co pozwala łatwiej zrozumieć mechanizm śmierci denata.