Stany zagrożenia życia u pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową

Duszność (panika oddechowa)

Duszność jest jednym z najbardziej niepokojących objawów u chorych z zaawansowaną chorobą nowotworową. Występuje podczas niewielkiego wysiłku lub w spoczynku. Często towarzyszy jej uczucie lęku, które nasila duszność, a ta z kolei zwiększa lęk, co powoduje nasilenie duszności. Tworzy się „błędne koło”. Wraz z postępem choroby jej częstość wzrasta, w zaawansowanym okresie choroby występuje u 48-69% chorych (6). Należy rozważyć też inne przyczyny duszności, takie jak:

• bezpośrednie naciekanie tkanki płucnej przez nowotwór,
• powikłania oddechowe związane z obecnością nowotworu,
• powikłania leczenia,
• współistnienie chorób układu oddechowego (7).

Duszność - występowanie

Najczęstszymi nowotworami powodującymi duszność są: rak płuca, jelita grubego, gruczołu piersiowego oraz gruczołu krokowego. Duszność nasila się w ostatnich dniach życia chorego, powodując zarówno obniżenie jakości życia pacjenta, jak i jego rodziny. Duszność często wiąże się bezpośrednio z występowaniem choroby nowotworowej. Jatrogenną przyczyną duszności może być radioterapia i chemioterapia. W wyniku napromieniania nowotworów, które umiejscowione są w klatce piersiowej, dochodzi do zmian w zdrowym płucu. U około 10-15% chorych występują objawy popromiennego zapalenia płuc. Jednym z jego objawów jest duszność. Innymi przyczynami nasilonej duszności mogą być: nadkrzepliwość (zakrzepica żyły głównej górnej), niedokrwistość,