Upojenie alkoholowe u osoby małoletniej w praktyce zespołu ratownictwa medycznego

Małoletni w stanie wskazującym na spożycie alkoholu

W przypadku osoby małoletniej będącej po spożyciu alkoholu bez stwierdzonych ostrych zaburzeń ze strony innych narządów niż OUN, z jednoznacznym wywiadem wskazującym na bezpieczeństwo (znana dawka oraz substancja, znany czas od spożycia, brak prawdopodobieństwa spożycia dodatkowych substancji toksycznych, brak innych czynników ryzyka), można małoletniego przekazać do wytrzeźwienia:

• izbie wytrzeźwień (miejsce rekomendowane, zatrudniony jest tam personel medyczny nadzorujący stan zdrowia nietrzeźwych, przyjmują również osoby poniżej 18 lat),
• policji,
• opiekunom prawnym.

Nie ma prawnego obowiązku wzywania przez ZRM patrolu policji na miejsce zdarzenia, gdzie jest osoba małoletnia pod wpływem alkoholu. Informacja o stanie zdrowia (m.in. o fakcie spożycia alkoholu) podlega tajemnicy zawodowej i nie powinna być przekazywana funkcjonariuszom policji bez wyraźnej potrzeby (np. podejrzenie popełnienia przestępstwa na dziecku, przekazanie do wytrzeźwienia itp.). Sytuacją, która wymusza wezwanie policji, może być brak opiekuna prawnego, który mógłby wyrazić zgodę na dalsze leczenie pacjenta.

Rolą profesjonalnego pracownika ochrony zdrowia jest edukacja. W przypadku kontaktu z dzieckiem/nastolatkiem w stanie po spożyciu alkoholu członkowie ZRM powinni dążyć do właściwej edukacji rodziców. Przede wszystkim musimy wskazać rodzicom/opiekunom na możliwość zjawisk, które wskazują na problem alkoholowy dziecka. Wśród takich symptomów, oprócz ewidentnych objawów spożycia alkoholu, wymienić można wyraźny spadek dotychczasowymi zainteresowaniami dziecka, wystąpienie nowych problemów szkolnych i wychowawczych, zaniedbanie wyglądu, zwiększenie potrzeb finansowych dziecka oraz nawiązywanie nowych, dziwnych znajomości. Ratownik medyczny powinien wskazać rodzicowi jego informacyjną rolę w zakresie prewencji spożycia alkoholu przez nieletnich. Każdy ratownik powinien także pouczyć rodzica, że wszelkie działania interwencyjne wobec dziecka, które spożyło alkohol, należy podjąć dopiero po całkowitym ustąpieniu objawów związanych ze spożyciem alkoholu, w tym tzw. „kaca” (10). Ostatnim elementem interwencji ZRM powinno być wskazanie miejsca, w które rodzice wraz z dzieckiem mogą się udać w celu poszukiwania pomocy ekspertów od terapii problemów alkoholowych.