Uraz minowy

Od momentu rozpoczęcia inwazji na Ukrainę w 2022 roku, wśród środków rażących używanych przez wojsko Federacji Rosyjskiej znajdują się m.in. miny przeciwpiechotne. W ogólnym ujęciu, mina to ładunek materiału wybuchowego zwykle umieszczony w kadłubie, przeznaczony do niszczenia lub uszkodzenia pojazdów, łodzi lub samolotów oraz niszczenia i rażenia siły żywej, którego detonacja następuje pod wpływem oddziaływania sprzętu bojowego lub siły żywej po upływie określonego czasu lub w sposób kierowany.

Słowa kluczowe

mina, mina przeciwpiechotna, uraz minowy

Jednym z typów min w podziale ze względu na sposób ich przeznaczenia jest mina przeciwpiechotna, która służy do rażenia żołnierzy nieprzyjaciela, osłony przeciwpancernych zapór minowych i wzmocnienia innych zapór inżynieryjnych w celu utrudnienia ich rozpoznania i pokonania. Według sposobu działania miny dzielą się na podmuchowe oraz odłamkowe, natomiast według sposobu powodowania wybuchu dzielą się na samoczynne i kierowane.

Regulacje prawne

4 grudnia 1997 roku parafowano w Ottawie Konwencję ottawską, mówiącą o zakazie użycia, składowania, produkcji i przechowywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (ang. Convention on the Prohibition of the Use, Stockpiling, Production and Transfer of Anti-Personnel Mines and on their Destruction). Polska podpisała konwencję 4 grudnia 1999 r. Za ratyfikacją konwencji opowiedział się Sejm RP, uchwalając ustawę 10 października 2012 r., a następnie Senat RP, przyjmując ją 9 listopada 2012.r. Konwencja zaczęła obowiązywać w naszym kraju 1 czerwca 2013 roku. Tym samym Polska stała się 161 państwem-stroną tego traktatu.