Urazy u pacjentów przyjętych na SOR z powodu terapii wysokoenergetycznej

Wyniki

Grupa badana składała się z 56 pacjentów w wieku 62 ± 11,8 lat, w tym 44 (78,6%) mężczyzn. W grupie badanej urazu doznało 7 pacjentów (12,5%). Utratę przytomności odnotowano w dokumentacji 10 (17,9%) pacjentów. 

Wystąpienie urazu jest powiązane z utratą przytomności OR 9,6; 95% CI 1,6-55,7 p < 0,01.

We wszystkich przypadkach urazy dotyczyły głowy, a w jednym przypadku dodatkowo łokcia.

Pacjenci z urazem nie różnili się istotnie od pacjentów bez urazu pod względem wieku i rozkładu płci, odpowiednio 63,9 ± 12,9 vs 61,8 ± 11,7 lat, p = 0,66 oraz płeć męska − 7 (100%) vs 37 (75,5%), p = 0,14.

Omówienie

Liczba pacjentów, którzy są przyjmowani na SOR z powodu interwencji ICD, systematycznie z roku na rok wzrasta, z tego względu należy zwracać uwagę na różne aspekty opieki nad tymi pacjentami w warunkach działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, do którego należą zarówno Zespoły Ratownictwa Medycznego, jak i SOR (4).

W prezentowanym badaniu najważniejszym wynikiem jest stwierdzenie, że istotne urazy występują u około 10% pacjentów z wysokoenergetyczną interwencją ICD.

Zastosowana metoda badania, jaką jest retrospektywna analiza dokumentacji medycznej pacjentów SOR, wskazuje na możliwość, że występowanie urazów w tej grupie pacjentów mogło być niedoszacowane. Drobne otarcia naskórka mogły zostać uznane za nieistotne zarówno przez samych pacjentów, jak i personel medyczny. Najprawdopodobniej poważne urazy zostały natomiast odnotowane zarówno w dokumentacji prowadzonej w obszarze triażu przez ratowników medycznych oraz pielęgniarki, jak i w dokumentacji lekarskiej.