W poszukiwaniu optymalnej metody kompresji klatki piersiowej u niemowląt.

Materiał i metody

Badanie symulacyjne
zaprojektowano jako badanie prospektywne randomizowane krzyżowe.
Zakwalifikowano do niego 50 studentów medycyny, którzy przeszli
pozytywnie szkolenie z zakresu podstawowych zabiegów resuscytacyjnych w
oparciu o wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Do
badania zakwalifikowano wyłącznie ochotników, którzy nie uskarżali się
na dolegliwości bólowe w obrębie kończyn górnych bądź kręgosłupa, mogące
mieć wpływ na wykonywanie kompresji klatki piersiowej. Protokół badania
został zatwierdzony przez Radę Programową International Institute of
Rescue Research and Education.

Przed przystąpieniem do badania wszyscy uczestnicy badania brali udział w szkoleniu z zakresu poprawnego wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej niemowląt. Podczas szkolenia instruktor zademonstrował poprawność wykonania kompresji klatki z zastosowaniem badanych metod. W tym celu wykorzystano trzy metody kompresji klatki piersiowej:

a) Standardową technikę kompresji klatki piersiowej za pomocą dwóch palców (TFT), rekomendowaną przez wytyczne resuscytacji AHA i ERC 2015, polegającą na kompresji klatki piersiowej z wykorzystaniem dwóch palców jednej ręki.
b) Standardową technikę kompresji klatki piersiowej za pomocą dwóch kciuków (TTCCT), gdzie pozostałe palce obejmują klatkę piersiową pacjenta, stanowiąc swoistą podporę dla rusztowania klatki piersiowej. Technika ta jest również zalecana przez wytyczne AHA i ERC 2015.
c) Nową technikę kompresji klatki piersiowej (NCCT)