Wgłobienie jelita u dzieci w praktyce ratownictwa medycznego

Na czym polega wgłobienie jelit i jakie są objawy?

Wgłobienie jelit jest schorzeniem patologicznym, charakteryzującym się teleskopowym wsunięciem fragmentu jelita, zwanego czołem wgłobienia (zazwyczaj jelita cienkiego) w drugi odcinek jelita (zazwyczaj jelita grubego). Część przodującą nazywa się głową wgłobienia, zaś odcinek jelita, do którego nastąpiło wgłobienie – pochwą. Zatem wgłobienie jelita charakteryzuje się jego wpukleniem do obwodowej części, co prowadzi do zwężenia, a następnie całkowitego zamknięcia światła jelita wskutek jego obrzęku. Dalszymi konsekwencjami zamknięcia światła jelita są niedokrwienie i martwica jego ściany z objawami niedrożności przewodu pokarmowego i zapalenia otrzewnej. Do wgłobienia najczęściej dochodzi w okolicy kątnicy. Wciągnięta krezka doprowadza do niedrożności i niedokrwienia jelit. Następnie krwinki czerwone przenikają przez ściany rozszerzonych naczyń do światła jelita, czego konsekwencją jest stolec przypominający „galaretkę porzeczkową lub malinową”. Oprócz zapalenia otrzewnej, ze względu na wzrost przepuszczalności ścian jelit dla drobnoustrojów jelitowych oraz ogólnoustrojowego oddziaływania toksyn bakteryjnych, może dojść do rozwoju postępujących objawów klinicznych układowej reakcji zapalnej ustroju przebiegającej ze wstrząsem septycznym (3, 8-13, 20).

Podział:

1. wgłobienie jelita cienkiego w jelito cienkie – krętniczo-krętnicze,
2. wgłobienie jelita cienkiego w jelito grube – krętniczo-kątnicze,
3. wgłobienie jelita grubego w jelito grube − okrężniczo-okrężnicze (14-16).

Według niektórych autorów wgłobienie jelita w okresie niemowlęcym jest spowodowane niedojrzałością unerwienia jelita oraz niewspółmiernością światła zastawki krętniczo-kątniczej do światła jelita cienkiego. Konsekwencją braku synchronizacji jest wsuwanie się jelita krętego z zastawką krętniczo-kątniczą do kątnicy (17).