Wpływ leków na występowanie zespołu wydłużonego QT i torsade de pointes

Znajomość zaburzeń rytmów serca oraz ich patologicznego zapisu w badaniu elektrokardiograficznym, a także odpowiednie postępowanie z pacjentem są bardzo ważnymi umiejętnościami w pracy ratownika medycznego. Duże znaczenie w diagnostyce odgrywa długość odstępu QT. Jest ona odzwierciedleniem pełnego cyklu pobudzenia i powrotu do stanu wyjściowego pracy komór mięśnia sercowego. Prawidłowy odstęp QT jest zależny od częstości akcji serca, płci oraz wieku. Zespół wydłużonego QT najczęściej ma podłoże genetyczne i jest następstwem zaburzeń funkcji kanałów potasowych i sodowych w komórkach mięśnia sercowego. Podstawowym kryterium diagnostycznym jest badanie EKG. Do wydłużonego QT może dojść również pod wpływem działania leków, co w konsekwencji może prowadzić do zatrzymania krążenia pod postacią polimorficznego częstoskurczu komorowego.

Słowa kluczowe

zaburzenia rytmu, wydłużony odstęp QT, EKG, nagłe zatrzymanie krążenia

Znajomość zaburzeń rytmów serca, ich patologiczny zapis w badaniu elektrokardiograficznym oraz odpowiednie postępowanie z pacjentem są bardzo ważnymi umiejętnościami w pracy ratownika medycznego. Wybór odpowiedniego leczenia w przypadku zaburzeń rytmu serca zależy od rodzaju nieprawidłowego rytmu, stanu pacjenta oraz etiologii schorzenia.

Prawidłowa czynność serca uwarunkowana jest skoordynowanym przepływem bodźców elektrycznych przez mięsień sercowy. Depolaryzacja komórek w węźle zatokowo-przedsionkowym przewodzona jest za pomocą trzech pęczków międzywęzłowych do węzła przedsionkowo-komorowego. W tym czasie następuje rozejście się impulsu po mięśniach przedsionka (skurcz). Następnie dochodzi on do węzła przedsionkowo-komorowego. Tutaj ma miejsce zwolnienie przesuwania się depolaryzacji, a impuls, po przejściu przez pęczek przedsionkowo-komorowy, dociera do odnóg pęczka, skąd przekazywany jest do komór. Później rozchodzi się on do ich mięśni roboczych. Depolaryzacja komór rozpoczyna się od przegrody komorowej, a następnie przesuwa się ku górze (od koniuszka serca). W mięśniach komór rozpoczyna się od wsierdzia, idąc w kierunku osierdzia. Efektem depolaryzacji komórek roboczych jest jednoczasowy skurcz komór (9). Graficznym zapisem pracy elektrycznej serca jest elektrokardiogram. Wymaga on dokładnej analizy i interpretacji załamków, odcinków oraz odstępów, które świadczą o prawidłowym działaniu układu bodźcoprzewodzącego.