Zator płynem owodniowym − opis przypadku

Czynniki ryzyka

Czynnikami ryzyka w przypadku zatoru płynem owodniowym są:

• wiek ciężarnej powyżej 35. roku życia,
• poród indukowany,
• ukończenie porodu cięciem cesarskim,
• poród zabiegowy,
• uszkodzenie szyjki macicy w trakcie porodu,
• łożysko przodujące,
• przedwczesne oddzielenie łożyska,
• stan przedrzucawkowy,
• rzucawka,
• wielowodzie,
• pęknięcie macicy (1).

Jak przebiega zator płynem owodniowym?

Patomechanizm
zatoru płynem owodniowym wiąże się ze złożoną sekwencją wydarzeń
wyzwolonych przez dostanie się materiału płodowego do krążenia
matczynego (5). Podczas skurczów macicy płyn owodniowy może zostać
zaaspirowany do krążenia matczynego przez rozerwane sploty żylne szyjki
macicy w związku z gradientem ciśnień.

W następstwie dochodzi do:
nieprawidłowej aktywacji mediatorów stanu zapalnego, (podobnie jak w
ogólnoustrojowej reakcji zapalnej), do aktywacji układu krzepnięcia i
koagulopatii ze zużycia (3, 5). W konsekwencji może dojść do zwiększenia
stężenia substancji zwężających naczynia płucne i zwiększenia w nich
oporu oraz do zatykania tych naczyń składnikami płynu owodniowego i w
efekcie do: niewydolności prawej komory, ostrej niewydolności
oddechowej, obrzęku płuc i wstrząsu w przebiegu wtórnej niewydolności
lewokomorowej. Kolejnym etapem jest masywny krwotok z rozsianym
wykrzepianiem wewnątrznaczyniowym i atonia macicy (1, 5). Dochodzi wtedy
do:

• nasilonej agregacji płytek krwi,
• aktywacji czynnika III i X układu krzepnięcia,
• nagłego spadku fibrynogenu,