Zatrucie alkoholem etylenowym w praktyce podstawowego Zespołu Ratownictwa Medycznego

Zatrucie alkoholem to jedna z najczęstszych przyczyn wezwać ZRM. Glikol jest alkoholem dwuwodorotlenowym stosowanym w przemyśle chemicznym i motoryzacyjnym (jako składnik płynów niezamarzających do chłodnic i płynów hamulcowych). Zarówno metanol, jak i glikol etylenowy to alkohole toksyczne, które są częstą przyczyną zatruć w Polsce. Jest to jeden z częstszych powodów hospitalizacji pacjentów w oddziale toksykologicznym. Alkohole te przyjęte drogą doustną ulegają biotransformacji w wątrobie przy udziale dehydrogenaz metabolitów. Zatrucie tymi substancjami cechuje duża śmiertelność. Zespoły ratownictwa medycznego praktycznie codziennie mają styczność z pacjentem po spożyciu alkoholu często niewiadomego pochodzenia, w wyniku którego stwierdzają zatrucie. (17, 18, 19, 20).

Słowa kluczowe

zatrucie alkoholem, glikol etylenowy, zespół ratownictwa medycznego, zespół podstawowy

Według Światowej Organizacji Zdrowia zatrucie znajdują się na czwartym miejscu jako przyczyna zgonów osób dorosłych na świecie. Szacuje się, że w następstwie ostrych zatruć umiera w kraju kilkaset osób rocznie (1, 2).

Co to jest glikol etylenowy?

Glikol etylenowy, inaczej etandiol, jest alkoholem dwuwodorotlenowym. Jest to bezbarwna, oleista ciecz o lekko słodkawym smaku. Glikol dobrze miesza się z wodą, alkoholami, eterami, pirydyną, aldehydami i węglowodorami aromatycznymi. Dobrze wchłania się z układu oddechowego w postaci aerozoli i par, jak również przez skórę i z przewodu pokarmowego, który jest główną drogą prowadzącą do zatrucia. Charakteryzuje się wysoką gęstością i gromadzi się w dolnych partiach pomieszczeń. Również charakteryzuje się małą lotnością, dzięki czemu stwarza ogromne zagrożenie przy wysokich temperaturach. Jest wyczuwalny przy progu 12 do 25 mg/m