Zespół Kounisa − diagnostyka i postępowanie w warunkach ZRM

Epidemiologia

Zespół ten występuje bardzo rzadko w przebiegu alergii. Dostępne w publikacjach dane podają, że na przestrzeni dwóch lat w jednym z ośrodków intensywnego nadzoru kardiologicznego wystąpiło 8 przypadków danej jednostki chorobowej. Podane przypadki miały związek z użądleniem pacjentów przez owady błonkoskrzydłe; objawy ostrego zespołu wieńcowego nastąpiły w ciągu poprzedzających 48 h (2). W przeglądzie przeprowadzonym przez „Australian Journal of Paramedicin” (1) częstość występowania zespołu Kounisa wynosi 19,4 na 100 000 pacjentów. Najczęstszym typem występowania zespołu Kounisa jest typ I − ponad 72,6%, typ II stanowi 22,3% oraz typ III – 5,1% spośród odnotowanych przypadków w 2017 r. Oficjalnie piśmiennictwo nie podaje, jaki odsetek pacjentów cierpi na zespół Kounisa w skali kraju, wcześniej sądzono, że zmiany dotyczące mięśnia sercowego mają charakter zaburzeń ogólnoustrojowych związanych ze spadkiem ciśnienia tętniczego, zaburzeń wynikających z wentylacji oraz ze wzrostem oporu w drogach oddechowych spowodowanymi przez czynnik alergiczny.

Rozróżniamy trzy typy zespołu Kounisa:

• Typ I: wywołuje go skurcz naczynia wieńcowego poprzez uwolnienie mediatorów zapalnych, dotyczy pacjentów bez zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych (3).
• Typ II: obejmuje pacjentów z istniejącą miażdżycą tętnic wieńcowych, u których reakcja alergiczna prowadzi do skurczu naczynia, konsekwencją spazmu jest erozja bądź pęknięcie blaszki miażdżycowej (3).
• Typ III: główną przyczyną występowania danego typu jest zakrzepica stentu w tętnicy wieńcowej (3).