Złamanie kości udowej − interwencje Zespołu Ratownictwa Medycznego, diagnostyka obrazowa i leczenie szpitalne

Złamanie przeciążeniowe szyjki kości udowej

Ten
typ złamań jest jedną z przyczyn dolegliwości bólowych w okolicy
pachwiny. Często pacjenci zgłaszają, że dolegliwości bólowe pojawiały
się stopniowo, nie byli w stanie punktowo określić umiejscowienia bólu
oraz uskarżali się na narastanie dolegliwości bólowych w trakcie ruchu.
Badanie może ukazać nam miejscową tkliwość. Najczęściej nie jest ona
wystarczająco duża, żeby pacjent mógł określić odczuwane objawy jako
inne niż te w krańcowych wartościach zakresu ruchu (szczególnie w
rotacji wewnętrznej).

Ze względu na lokalizację rozróżnia się
złamania w rejonie dolnej (kompresyjnej) strony szyjki kości udowej oraz
górnej (napięciowej) strony szyjki kości udowej. Złamania dotyczące
dolnej strony szyjki kości udowej są mniej niebezpieczne. Leczenie w
pierwszym okresie polega przede wszystkim na zaprzestaniu obciążania
kończyny przez ok. 6 tygodni, po czym następuje stopniowe wprowadzanie
obciążania osiowego. Znacznie cięższym rodzajem złamania
przeciążeniowego są uszkodzenia górnej części szyjki kości udowej.
Wymagają one szybkiej interwencji chirurgicznej ze względu na to, że
może przeobrazić się w pełnoobjawowe złamanie. U takich osób należy
przeprowadzić stabilizację wewnętrzną. Można również zastosować reżim
łóżkowy. U osób, u których doszło do takiego typu złamań, należy zwrócić
szczególną uwagę na eliminację nieprawidłowości w biomechanice oraz
czynniki ryzyka wynikające z diety oraz pochodzenia endokrynologicznego
(4).

W przypadku osób aktywnych sportowo oraz sportowców do złamań przeciążeniowych dochodzi najczęściej w obrębie szyjki kości udowej, które w dużym stopniu są widoczne na