Nagłe zatrzymanie krążenia spowodowane licznymi obrażeniami ciała – postępowanie

Nagłe zatrzymanie krążenia - analiza przypadku

Trzyosobowy zespół ratownictwa medycznego podczas powrotu do miejsca stacjonowania został zadysponowany w kodzie pierwszym do pożaru domu jednorodzinnego. W szczegółach wezwania dyspozytor podał następującą informację: „w domu zabarykadowana osoba, dziś miała zostać eksmitowana”. Czas dojazdu do miejsca zdarzenia wynosił ok. 15 minut. Odległość od miejsca przekazania zlecenia wynosiła ok. 10 km. Najbliższy SOR znajdował się w takiej samej odległości. Po dotarciu na miejsce zespół zastał w pełni rozwinięty pożar poddasza domu jednorodzinnego oraz jednostki Państwowej Straży Pożarnej z nim walczące. W porozumieniu z dowódcą akcji zespół ustalił bezpieczne miejsce i oczekiwał na poszkodowanego lub poszkodowanych. W większości przypadków dyspozycja zespołu ratownictwa medycznego do NZK wiąże się z rozpoczęciem realizowania medycznych czynności ratunkowych natychmiast po dotarciu do miejsca wezwania. W tym wypadku zespół oczekiwał na pacjenta ok. 5-6 minut. W ocenie autora warto wykorzystać ten czas na rozsądne przygotowanie stanowiska pracy. Bardzo mało mówi się o ergonomii pracy ratownika medycznego, a ma ona realny wpływ na komfort pracy ratownika, a co za tym idzie – na jakość realizowanych zabiegów medycznych. W opisanej sytuacji członkowie zespołu podzielili się rolami w następujący sposób: drogi oddechowe i wentylacja, obsługa defibrylatora i drogi dożylne, kompresja klatki piersiowej, jeśli zostanie podjęty ALS. Sytuację można porównać do zespołu resuscytacyjnego trauma team oczekującego w szpitalu na awizowanego pacjenta.

Po kilku chwilach pacjent – mężczyzna ok. 50 lat, bez oznak życia – został ewakuowany z silnie zadymionego budynku. W trakcie badania oceniono: A – drogi niedrożne (silne osmolenie w okolicach nosa oraz jamy ustnej), B – brak oddechu, C – brak tętna na tętnicy szyjnej, D – GCS 3, E – pętla zaciągnięta na szyi poszkodowanego (z relacji strażaków ewakuujących mężczyznę w chwili wejścia do pomieszczenia wisiał on na sznurze), liczne oparzenia termiczne 2. i 3. stopnia w okolicy klatki piersiowej obejmujące ok. 15% ciała. Zespół wdrożył postępowanie w zatrzymaniu krążenia spowodowanym urazem. Oceniono rytm serca – asystolia. Pomoc w kompresji klatki piersiowej zaproponowali strażacy obecni na miejscu zdarzenia. Dało to członkom zespołu możliwość skupienia się na innych czynnościach, które zostały realizowane w sposób równoległy. W praktyce udało się co dwie minuty zmieniać osobę kompresującą klatkę piersiową. Dawało to gwarancje wysokiej jakości uciśnięć oraz minimalizowanie przerw w kompresji poprzez szybkie i płynne zmiany. Zastosowano standardową farmakoterapię: adrenalina 1 mg co 3-5 minut oraz